اصفهان (شهر جهانی صنایع دستی)

شهر اصفهان از جمله کلان شهرهای ایران است که از شرق به منطقه خشک بیابانی و نیمه بیابانی و از غرب به منطقه کوهستانی زاگرس محدود می گردد. این شهر در فاصله 414 کیلومتری جنوب پایتخت ایران و در ارتفاع 1575 متری از سطح دریای آزاد واقع شده است. این شهر با داشتن آب وهوای معتدل فصل های نسبتاً منظم دارد.
شهرستان اصفهان دارای شش بخش، چهارده شهر و نوزده دهستان است.
این شهر داراری آثار تاريخى و باستانى و فضاهاى طبيعى فراوان است و بعد از تهران و مشهد سومين شهر بزرگ ایران است و مبنایی تاریخی برای کشور ایران به شمار می رود.
اصفهان منطقه ای است که قدمت تاریخ آن با تاریخ تمدن و فرهنگ ایران برابر است. این شهر آثار بدیعی از همه دوره های تاریخی در خود دارد. اصفهان از معدود مراکز باستان شناسی ارزشمند است که در ردیف مناطق درجه یک جهان قرار داشته و بسیاری از آثار باستانی آن در لیست آثار تاریخی به ثبت رسیده است. اصفهان به  لحاظ قدمت و ارزش های ویژه هنری، اقتصادی، علمی، صنعتی، بازرگانی و گردشگری از جایگاه ممتازی در ایران برخوردار است.
نام اصفهان همیشه با زاینده رود همراه است. باغ شهر اصفهان یکی از شهرهای زیبای ایران است و همواره  "نصف جهان" خوانده شده است.
اصفهان به دلیل قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم از دیرباز محوری استراتژیک برای حمل و نقل و مبادلات کالا به شمار  رفته و امروز نیز وارث تجارب هنری، صنعتی و تجاری گذشتگان است و کالاهای بسیاری از این استان به سایر نقاط ایران و جهان صادر می شود. بر این  اساس اصفهان از دیرباز به عنوان قطب صنعتی-تجاری کشور و هم چنین به عنوان یکی از نقاط تعیین کننده و تاثیرگذار اقتصادی مطرح بوده است. صنایع بزرگی چون ذوب آهن، صنایع خودروسازی، صنایع نظامی، صنایع هواپیماسازی، ساخت لوازم و تاسیسات گازی، مجتمع فولاد مبارکه، پالایشگاه، پلی اکریل و همچنین کارخانجات متعدد سرامیک، کاشی و سنگبری، معادن سنگ، صنایع نساجی و غیره از علل صنعتی شدن و اقتصاد قوی استان محسوب می شوند. هم چنین این شهر مهد صنایع دستی ایران نیز هست که بخش عظیمی از اقتصاد سنتی استان را به خود اختصاص داده و امروزه رونق زیادی در بخش جهانگردی ایجاد کرده است.
اصفهان همواره محل زندگی ملیت های گوناگون و دین ها و مذاهب مختلف به شمار  آمده و موجب مهاجرت پیروان ادیان گوناگون بوده است. این شهر محل زندگی معتقدین به مذاهب و ادیان متنوع نظیر اسلام، مسیحیت، یهودیت و زردتشتی است. مردم اصفهان به زبان فارسی و لهجه اصفهانی سخن می گویند. لهجه اصفهانی لهجه ای فارسی است که تفاوت های آوایی، واژگانی و گهگاه ساخت واژه ای در آن وجود دارد.

اصفهان شهر جهانی صنایع دستی

سال ثبت 1395

اصفهان، که به عنوان یکی از مهمترین شهرهای تاریخی ایران شناخته می‌شود قدمتش به هزاره سوم پیش از میلاد می‌رسد. این شهر که در مرکز ایران واقع شده، قبلا پایتخت کشور نیز بوده، چرا که برای پادشاهان نگهداری سربازان در نقطه مرکزی کشور اهمیت استراتژیک داشت. به همین دلیل نام آن سپاهان، محل سکونت سربازان است. در قرون مختلف نام‌های متفاوتی همچون: گبه، جی، سپاهان، سفاهان و سرانجام اصفهان بر این شهر نهاده‌اند. شهریت اصفهان در کناره‌های زاینده‌رود شکل گرفته، رودخانه ای با پل‌های تاریخی که شمال و جنوب این شهر را به هم متصل می‌کند. اصفهان با جمعیتی فراتر از دو ملیون نفر، سومین شهر پر جمعیت ایران است. اصفهانیان به مهمان نوازی معروف‌اند.
با وجود نقش مهم این شهر در تاریخ ایران، بیشتر معروفیت اصفهان مدیون هنر آن است. این شهر با فرهنگی غنی از قرن دوازدهم میلادی مورد توجه هنرمندان بوده است. با وجود اینکه این شهر رو به صنعتی شدن می‌رود اما همچنان این صنایع دستی است که به آن شخصیتی بی‌مانند داده است. اصفهان نخستین شهر ایرانی حاضر در لیست "شهرهای جهانی صنایع دستی" بوده است. دلیل آن هنرهای گسترده و متفاوتی است که تا کنون بیش از صد و سی رشته آن به ثبت رسیده است. میناکاری، فیروزه کوبی، زری بافی، مخمل بافی، مشبک فلزی، احجام فلزی، سماور سازی، نازک بری فلز، قلمکاری، سفالگری (شهرضا)، نازک بری چوب و منبت کاری برخی از مهمترین آنهاست.