کاخ چهلستون به عنوان یکی از شاخصههای شهری اصفهان، در کنار میدان نقش جهان و در نزدیکی چهارباغ قرار دارد. این باغ به همراه عمارت باشکوه میانه آن، از جمله یادگارهای عصر صفوی است که پس از انتخاب اصفهان به پایتختی، توسط «شیخ بهایی» طرحریزی شد. چهلستون به عنوان یک باغ ایرانی، عمارت یا کوشکی در میانه خود داشت که در زمان شاه عباس اول به صورت کلاه فرنگی احداث شد و در زمان شاه عباس دوم توسعه يافت و چهلستون ناميده شد.
چهلستون اصفهان در سال 2011 توسط سازمان یونسکو به عنوان یکی از باغهای شاخص ایرانی به ثبت جهانی رسید.
از جمله ویژگیهای خیرهکننده کاخ چهلستون، میتوان به نقاشیهای بسیار زیبای نقاش بلند آوازه عصر صفوی، رضا عباسی اشاره کرد. این نگارگریها هرکدام بیانگر دورهای از حوادث تاریخی دوران صفویه به شمار میروند.
نگارگریهای تالار مرکزی عمارت چهلستون که برخی از آنها در عصر قاجار بر روی نقاشیهای سابق کشیده شدهاند، شامل نگارههایی از «پذیرایی شاه عباس اول و دوم و شاه طهماسب از امرای ترکستان و همایون هندی» و همچنین «جنگ شاه اسماعیل اول با ازبکان» را به تصویر کشیدهاند. دو تصویر دیگر، که یکی روبروی در ورودی تالار و دیگری در مقابل آن قرار دارد، صحنهای از «جنگ چالدران» در دوران شاه اسماعیل اول و «جنگ کرنال» در زمان نادر شاه افشار را به نمایش میگذارد.
این تالار که به پذیرایی و میزبانی از میهمانان و سفیران کشورهای خارجی اختصاص داشته، گنبدی زیبا با طرحهای «لچک» رنگارنگ و جزئیات طلایی و شفاف خودنمایی میکند.
بسیاری بر این باورند که تصویر ستونهای بیستگانه ایوان عمارت، با انعکاس در آب، تبدیل به چهلستون میشود و همین امر را وجهتسمیه چهلستون دانستهاند. اما به باور بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران، این سبک از معماری ایرانی که ستونهای متعدد در ساخت یک بنا به کار میرود، به چهلستونی مشهور است.
داستان ستونهای کاخ چهلستون به همینجا ختم نمیشود. برخی از تاریخدانان نیز بر این باورند که چهلستونی که به دست شاه عباس دوم ساخته شد، در واقع دارای چهلستون بوده و در هنگام آتش سوزی که در دوره حکومت شاه سلطان حسین، آخرین شاه صفوی اتفاق افتاد، قسمتی از عمارت و بیست ستون طرفین از جلو سوخت و به شکل کنونی بازسازی شد.