چابهار

شهر بندری چابهار، ملقب به هندوستان ایران، در ارتفاع هفت متری از سطح دریا واقع شده است و  تنها بندرِ اقیانوسی ایران است که در مجاورت آب های دریای عمان و نزدیک‌ترین فاصله با آب‌های آزاد جهان (اقیانوس هند) قرار گرفته است. این شهرستان از سمت شمال به شهرستان های ایرانشهر و نیکشهر، از جنوب به دریای عمان، از شرق به پاکستان و از غرب به استان های کرمان و هرمزگان محدود می شود. چابهار دارای آب و هوای گرمسیری معتدل با رطوبت نسبی است که گرم ترین نقطه کشور در زمستان و خنک ترین بندر جنوبی ایران در تابستان به شمار می رود. آب‌وهوای این شهر و پیرامون آن همیشه بهاری و معتدل است و به همین دلیل چابهار (چهاربهار: چهار فصل آن بهار است) نامیده می‌شود.

طلوع و غروب خورشید در بندر چابهار همراه با نور کشتیها ، موقعیت نعل اسبی اش در اقیانوس هند، ساحل صخره ای با منظره برخورد موج بر صخره های پر ارتفاع که گاهی ارتفاع موج به 20 متر می رسد، انواع خرچنگ ها و لاک پشت هایی که روی صخره همبازی موج اند و نسیم روح بخش کنار ساحل همه و همه جلوه ی نابی از طبیعت شاعرانه چابهار را به تصویر می کشند. اسکله های بزرگ صیادی تیس، رمین ، بریس و... فعالیت کشتی ها و قایق های صیادی ،صیادان بلوچ و صید انواع ماهی، پوشش گیاهی و جانوری منحصر به فرد از مناظر خاطره انگیز برای گردشگران است. 

شهرستان چابهار دارای سه بخش «پلان»، «دشتیاری» و «مرکزی»، دو شهر«نگور» و «چابهار» و هفت دهستان است. 
بندر چابهار به دلیل موقعیت راهبردی خود که نزدیک ‌ترین راه دسترسی کشورهای محصور در خشکی آسیای میانه (افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان و قزاقستان) به آب های آزاد است از اهمیت بسیاری برخوردار است. موقعیت خلیج در این بندر، وجود آب های عمیق و بریدگی های طبیعی و اسکله های با عمق زیاد مختصات لنگرگاهی مطلوبی جهت پهلوگیری کشتی های عظیم اقیانوس پیما فراهم ساخته است. این بندر علاوه بر داشتن فرودگاه و راه آهن به سوی آسیای میانه یکی از مهم‌ترین چهارراه‌های کریدور شمال- جنوب بازرگانی جهانی و یک منطقه استراتژیک صنعت ترانزیت در شرق ایران به شمار می‌رود. بندر چابهار یکی از مناطقی است که کاربری تجاری، بازرگانی، خدماتی و صنعتی دارد و صنایع سنگین، صنایع دریایی و جاذبه های توریستی- تفریحی طبیعی و تاریخی را در خود جای داده است. شهرستان چابهار مستعد پرورش انواع میوه های گرمسیری اعم از موز، خرما، انبه، مرکبات، پاپایا، نارگیل و گواوا و محصولات کشاورزی شامل سبزیجات، صیفی جات و محصولات جالیزی، نباتات علوفه و غلات است. شیلات و پرورش آبزیان از دیگر مشاغل این منطقه به شمار می رود. 

صنایع دستی چابهار: یکی از اصلی‌ترین سوغاتی‌های چابهار صنایع دستی آن است. مهمترین صنایع دستی بلوچ، سوزن دوزی، سکه دوزی، زری دوزی، معرق صدف، گلیم بافی و حصیر بافی، وسایل زینتی و تراش سنگ‌های قیمتی است.

خوراکی: از چابهار می‌توانید سوغاتی‌های خوشمزه برای دوستان و آشنایان ببرید که شیرینی لندو و ماهی مهم‌ترین آنهاست.

طوایف مختلفی در این منطقه ساکن هستند. مردم منطقه به زبان بلوچی و لهجه جدگالی سخن می‌گویند. اغلب مردم منطقه را مسلمانان تشکیل می‌دهند که ۶۰ درصد آن‌ها سنی و ۴۰ درصد آن‌ها شیعه هستند.