رضوانشهر یکی از شهرهای استان گیلان است که در نقطه‌ای بین ساحل دریای کاسپین و کوه‌های تالش واقع شده است. این شهر دو بخش کوهستانی و جنگلی دارد. در شمال آن تا حدود ۲۲ کیلومتر ساحل کاسپین دیده می‌شود، یعنی حدود ۳۰ درصد مساحت شهر را منطقه‌ی جلگه‌ای و ساحلی تشکیل داده است. ۳۰ درصد دیگر کوهپایه‌ست و ۴۰ درصد مساحت شهر را جنگل، مرتع، ییلاق و کوهستان شکل می‌دهد.
همسایه‌ی غربی آن خلخال است و همسایه‌ی شرقی بندر انزلی‌ست. در جنوب آن‌هم شهرهای ماسال و صومعه‌سرا واقع شده‌اند. فاصله‌ی رضوانشهر تا رشت حدود ۱ ساعت و ۲۰ دقیقه و تا پایتخت حدود ۵ ساعت است.
دو بخش مرکزی و بخش پرهسر در این شهرستان قرار گرفته‌اند. بخش مرکزی دهستان‌های خوشابر و گیلان دولاب را دارد و پرهسر دهستان‌های دیناچال و ارده را در خود جا داده است.
در همه‌ی فصل‌ها می‌شود به رضوانشهر سفر کرد؛ باوجود این، مانند بیشتر شهرهای ساحلی دریای کاسپین، در تابستان بیشترین تعداد گردشگر به این منطقه سفر می‌کند.
مجموعه تاریخی اسپی مزگت یا مسجد سفید واقع در روستای کیشه خاله در شمال دیناچال یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های گردشگری این منطقه است. آبشار ویسادار در ۱۶ کیلومتری پرهسر، پل آجری پونل در جاده رضوانشهر به تالش، قلعه امیر ساسان در روستای ارده و گورستان تاریخی پرن پرن وسکه حوالی روستای ارده از دیدنی‌های رضوانشهر هستند.
در رضوانشهر شیریني‌های محلی مختلفی می‌پزند، مانند اسپی شیرینی، علی حلوا، نان زرین و شیرینی دوشاب. ماهی شکم‌پر به‌سبک گیلانی، چگل پلو، کله‌پاچه بلو، لونگی بادمجان، گزپلو، خاله خاطر، وزپته و انواع آش از غذاهای محلی رضوانشهر به‌حساب می‌آیند.
گلیم یکی از صنایع‌دستی معروف در رضوانشهر است که می‌توان از محلی‌ها خرید. انواع حواهای محلی، رب سیاه ترشی، عسل، لبنیات محلی، چای و زیتون از سوغات رضوانشهر به‌شمار می‌روند. محصولات حصیری، چوبی و دست‌بافت‌های پشمی نیز می‌توان در این شهر پیدا کرد.
در رضوانشهر آیین‌های سنتی و محلی فراوانی متداول بوده که همچنان در بعضی خانواده‌ها یا از خلال جشنواره‌های سنتی می‌توان آنها را دید. آیین‌هایی مانند نی‌نوازی، سورنانوازی و عروس بران. همچنین بازی‌های محلی همچون دوپا کیسه، دوپا چوب، طناب کشی و کشتی گیله‌مردی در این منطقه متداول بوده است.
رضوانشهر کارخانه‌ی کاغذ کارتن معروفی دارد، کارخانه‌ای که سهم زیادی از تولید کارتن در کشور را بر عهده دارد. گذشته از کارخانه چوب و کاغذ ایران چوکا که در سطح خاورمیانه شناخته شده‌ست، کاشت برنج، گندم، جو و ذرت در این منطقه رایج است و منبع درآمد مردم محسوب می‌شود. باغداری، پرورش ماهی، زنبورداری، توتون‌کاری و پرورش کرم ابریشم ازجمله شغل‌های دیگر مردم رضوانشهر به‌حساب می‌آیند. با توجه به طبیعت سرسبز این ناحیه، دامپروری بسیار پررونق است.
dsf_1.jpg)
