طناب کشی یکی از ورزش های پرشور و نشاط محلی به شمار می رود که در روستاها و شهرهای تمامی مناطق ایران از گذشته تاکنون بین گروه های سنی مختلف و بدون محدودیت جنسیتی اجرا می شود. سرچشمه ی این ورزش از جشن ها و مراسم باستانی نشأت گرفته و در نقاط زیادی از جهان به شیوه و سبک های مختلف انجام می شده است. امروزه طناب کشی به صورت مسابقات گروهی برگزار می شود. دو دسته از شرکت کنندگان هر گروه یک سر طنابی را در دست گرفته و با اعلام داور طبق قواعد و قوانین تعریف شده، شروع به کشیدن طناب به سمت خود می کنند. گروهی که موفق به کشیدن گروه مقابل به طرف خود و رد کردن آنان از خط وسط زمین شود، برنده ی مسابقه می شود. در جشنواره ها و همایش های تفریحی این رشته ی ورزشی بدون توجه به قوانین و ضوابط مسابقات انجام می شود.
مسابقات طناب کشی در داخل سالن، روی پیست، خارج از سالن روی چمن و ساحل دریا روی ماسه، در محوطه ای تخت و هموار حداقل به طول 30 متر و عرض 3 متر، در گروه های نه نفره (هشت نفر به عنوان عضو اصلی و یک نفر به عنوان ذخیره)، در اوزان (مجموع وزن بازیکنان یک گروه) 480، 520، 560، 600، 640، 680 و 720 کیلوگرم اجرا می شود. طناب این ورزش از جنس کنف، به طول حداقل 33 متر و قطری (محیط) معادل 10 تا 12 سانتیمتر در نظر گرفته می شود که دو سر آن باید بسته باشد. هیچ حلقه یا گره ای نباید در طول طناب وجود داشته باشد و هیچ نقطه ای از طناب نباید به بدن افراد گروه قفل یا بسته شده باشد. به منظور بالا بردن سطح قضاوت داوران، پنج نوار یا علامت رنگی شامل یک نوار قرمز در مرکز طناب، دو نوار زرد به فاصله چهار متری از مرکز و دو نوار مشکی به فاصله ی پنج متری از مرکز، به طناب وصل می شوند تا داور بتواند جابجایی طناب را به راحتی ملاحظه نماید.
هنگام در دست گرفتن طناب، افراد دو گروه، نباید طناب را جلوتر از نقطه ای که با رنگ یا نوار مشخص شده است بگیرند و در آغاز هر کشش، اولین فرد می تواند تا جایی که امکان دارد نزدیک علامت رنگی قرار بگیرد. هر گروه باید طناب را با دستان بدون پوشش (دستکش) بگیرند و می توانند با کفش یا بدون کفش کشش را انجام دهند.
این ورزش در سه کشش، با دو دقیقه وقت استراحت بین هر کشش در دور مقدماتی و سه دقیقه در دور نهایی، صورت می گیرد. هر یک از دو گروه زمانی برنده ی یک کشش می شوند که طناب را در مسافت مورد نظر که با علامت روی زمین مشخص شده، حرکت دهند و آن‌قدر طناب را بکشند که علامت مرکزی روی طناب از خط روی زمین بگذرد. در صورت پاره شدن طناب، مسابقه مجدداً برگزار می شود. تعویض در هر گروه تنها زمانی صورت می گیرد که گروه، اولین کشش از اولین مسابقه را به پایان رسانیده باشند. در مواردی که داور تشخیص دهد که کشیدن طناب بی نتیجه است، پس از پنج دقیقه به هر گروه یک امتیاز داده می شود و اگر تبانی در کار باشد، هر دو گروه از دور مسابقه حذف می شوند.
طناب باید از بین بدن و بازوی افراد عبور کرده و هر نوع مانعی که باعث آزاد حرکت نکردن طناب شود و تماس هر قسمت از بدن با زمین به جز پاها خطا محسوب می شود. تمامی افراد گروه باید در تمام وقت مسابقه در حالت کشیدن طناب قرار داشته باشند. هر گروه در هر کشش می تواند حداکثر دو خطا چه به صورت فردی و یا گروهی انجام دهند و چنانچه گروه در یک کشش سه خطا انجام دهد آن کشش را با نتیجه ی یک بر صفر بازنده می شود. هر گروه که در یک کشش برنده شود یک امتیاز گرفته و در صورتی که هر یک از دو گروه در دو کشش متوالی از سه کشش بر حریف چیره شوند و دو بر صفر بر حریفش غلبه کند، سه امتیاز به دست می آورند و گروه بازنده هیچ امتیازی به دست نخواهد آورد. گروهی که در سه بار کشش با حساب دو بر یک بر حریفش غلبه کند، دو امتیاز و حریفش یک امتیاز کسب می کند و بدین ترتیب با مجموع امتیازات برنده ی مسابقه اعلام می گردد.
