سفر به تبریز سفری مفصل، پربار و هیجانانگیز است، سفری است پر از همه چیز؛ پر از هیجانِ دیدن موزهها و خانههای تاریخی، دیدن جاذبههای طبیعی، قدم زدن در شهری تمیز و موقر، رفتن به مراکز خرید مدرن و سنتی، چشیدن غذاهایی با طعمهای عالی و به سوغاتی آوردن شیرینیهای رنگ به رنگ.
اگر بخواهید فهرستی از جاذبههای تاریخی تبریز تهیه کنید، قطعا آنچنان فهرست بلندبالایی میشود که از توان سفری چند روزه خارج است، بنابراین باید بین این جاذبههای متنوع دست به انتخاب زد. یکی از مکانهایی که در بالای این فهرست قرار میگیرد، «ایل گُلی» یا «شاه گُلی» است که یکی از زیباترین و مهمترین جاذبههای گردشگری تبریز است. «شاه گلی» به معنای استخر شاهی است، نامی که بعد از انقلاب به «ایل گلی» یعنی استخر مردم تغییر نام داد، گرچه بسیاری معتقدند در این اسم شاه به معنای بزرگ و با عظمت است و ربطی به خاندان پادشاهی ندارد. ایل گلی در واقع مجموعهای از باغی بزرگ و مصفا، استخری بسیار بزرگ و عمارتی با عظمت در میانه استخر است.
شاه گلی در واقع نام رودخانهای در شرق تبریز بوده که در زمان صفویان دیوارهای برای آن احداث و تبدیل به استخری بزرگ میشود که منبع تامین آب باغهای اطراف بوده و در دوران قاجار با کاشت درختان متنو, محوطه اطراف آن هم شکل و شمایل جدیدی به خودش میگیرد و در دوره پهلوی تبدیل به تفرجگاهی عمومی میشود. تفرجگاهی که هنوز هم محل گشت و گذر عصرگاهی تبریزی ها و یکی از مهمترین جاذبههای توریستی برای گردشگران است. یکی از ویژگیهای این مجموعه، علاوه بر استخر بزرگ آن، بنای هشت ضلعی است که چون شبهجزیرهای زیبا در میانه استخر واقع شده است؛ ساختمانی زیبا که سنگبنای اولیهاش بنایی خشتی بوده که در دوره قاجار ساخته شده اما در دوره پهلوی دوم، خراب و از نو ساخته میشود و از دل آن بنایی بسیار زیبا چون الماسی هشت گوشه بیرون آمده که گنبدی کوچک هم در بالا دارد و اکنون از این بنا به عنوان رستوران استفاده میشود.