مجموعهی ابوابالبری ربع رشیدی در شمالشرق شهر تبریز قرار دارد که هستهی اولیهی آن در اوایل قرن نهم هجری در اوج دوران طلایی حکومت ایلخانان مغول به دست وزیر مدبر، خواجه رشیدالدین فضلالله همدانی ساخته شده است. پس از رشیدالدین این مجموعهی عظیم شهری ویران و غارت شد و در دوران وزارت فرزندش خواجه محمد دوباره مرمت و احیا گردید.
با کشته شدن خواجه محمد بار دیگر این مجموعه غارت شد و در دوران حکومت چوپانیان به دست ملک اشرف مورد بازسازی قرار گرفت. در دورهی آلجلایر بخش غربی آن به عنوان دولتخانه مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه جهانشاه قراقویونلو مرکز حکومت را از غرب ربع رشیدی (محله ششگلان) به صاحب آباد منتقل کرد. شاه عباس صفوی پس از آزادسازی تبریز از دست عثمانیها، شرقیترین بخش این مجموعه را برای انتقال مرکز حکومت ولایت آذربایجان از صاحب آباد به این محل مناسب دید. بقایای امروزی موجود در موقعیت کنونی ربع رشیدی اکثراً بیانگر ساخت و سازهای دورهی صفوی و پس از آن میباشد به گونهایکه پس از تسطیح لایههای قدیمیتر، "قلعهی نو" تبریز را در آن ایجاد کردهاند.