موزه های تهران را عموما می توان در مرکز شهر و در اطراف خیابان امام خمینی سراغ گرفت یا حوالی نیاوران. اما «موزه رضاعباسی» در خیابان شریعتی واقع است و ساختمان آن به گونهای است که تا لوگوی موزه را نبینید، نمی توانید حدس بزنید که در این قسمت از شهر هم موزهای باشد. اما نام این موزه زیبا که بر تابلویی با ترکیب خوشنویسی واسلیمی نوشته شده است، نشان از این موزه دارد. این لوگوی زیبا و به یاد ماندنی اثرِ مرتضی ممیز- پدر گرافیک ایران- است. ساختمان موزه هم پیش از این متعلق به یک نمایشگاه مبلمان و دکوراسیون خانگی بوده که چون معماری زیبا و ویژهای داشته، خریداری و در سال 1356بدل به موزهای میشود که به یاد نقاش کاشانیِ دوره صفوی «رضا عباسی» نام می گیرد.
ساختمان موزه سه طبقه است و هر طبقه شامل تالارهایی دو قلو میشود، که هر تالار دورهای از گذشته هنر ایران را در خود جای داده است. اشیاء بسیار نفیس هنری که شناسنامه و هویت این مرز و بوم است، تاریخی است شفاهی و مستند. برای مثال اگر خواستید با دوران تیموریان آشنا بشوید و هنر و فرهنگ این دوره را که در دل این اشیاء نهفته است بنگرید، «کاسه مخصوص حسین بایقرا» شما را با خود به حقیقت تاریخِ گران میبرد و زیبایی آن، دید و درک ما را عوض میکند. انگار نگاه جدیدی به ما هدیه میدهد که از هنری جاودانه نشات میگیرد که در اعصار همچنان هر دید و نظری را به گونهای متاثر کرده است.
این موزه یکی از کاملترین موزه های دائمی از آثار نگارگری (نقاشی ایرانی) در ایران هم است که از آثار نگارگران دورههای مختلف مجموعهای در خور دارد. چند اثر گرانبها از نابغه تاریخ نقاشی ایران، رضا عباسی در آن موجود است. آثار این هنرمند با خود جادو و افسانه ای دارد که سبب میشود بارها آثار او را تماشا کنید و خسته نشوید. رضا عباسی هنرمندی است که آثار موثق او در ایران کمیاب است، بنابراین این فرصت را مغتنم بدانید و در این موزه از دیدن آثاری که قطعا به او تعلق دارد، لذت ببرید و تاثیرات این آثار را به خود هدیه بدهید و حسی منحصر به فرد از دیدن یک اثر هنری تجربه کنید.
در این موزه همچنین آثار خوشنویسان پرآوازه ایران همچون «میرعماد» و «میرزا غلامرضا» که اعجوبههای تاریخِ هنرخوشنویسی هستند را می توان ملاحظه کرد. با دیدن این آثار میتوانید ریشههای خوشنویسی و نوآوری در آن و همچنین نقش هنر در زندگی را به وضوح ببینید. در سالنهای دیگر موزه میتوان سفالینههای بینظیر بوده ایران، چه آثار باستانی و چه آثار تاریخی را دید. اشکال این سفالها به طرز شگفتانگیزی با نقوش متناسب ترکیب شده و به لذت نابی به ما می بخشد؛ لذت نگاهی نو. این نه لذتی برای فرح بلکه لذتی فراگیر است که در نگاه ما میماند و بینشی در تفکر و کنش ما ایجاد میکند.
آثار دورانهای مختلفِ هنر ایران زمین، بهخصوص هخامنشی و هنر بعد از اسلام هم در مجموعه این موزه دیدنی است. طبقه اول به نمایش آثار نگارگری و خوشنویسی اختصاص دارد. طبقه دوم به نمایش آثار اسلامی در دو تالار اختصاص دارد. طبقه سوم کتابخانه و تالار آثار پیش از اسلام قرار دارد. مجموعههای به نمایش در آمده در این موزه بسیارمتنوع بوده و آثاری از هزاره دوم پیش از میلاد تا اوایل قرن بیستم یعنی پایان دوران قاجار را در بر میگیرد. این آثار بر اساس ترتیب زمانی به نمایش درآمدهاند، بنابر این بازدید کنندگان میتوانند سیر تکامل هنر، تمدن و فرهنگ را در ایران دنبال کنند.
از موزه که خارج شوید، جایی هست که میتوانید آنجا هوایی تازه کنید، کمی پایینتر پارک و فرهنگسرای اندیشه قرار دارد.