آرش یکی از معروف ترین پهلوانان ایرانی در کنار رستم است. تفاوت اصلی او با رستم در این است که رستم سلسله داستان هایی دارد، اما از آرش تنها یک داستان می شناسیم. در دوران شاهی منوچهر، ایران و توران، که از دیرباز در جنگ بودند، بار دیگر رویاروی میشوند، این درگیری با شکست ایرانیان همراه است. تورانیان برای تحقیر ایرانی ها، شرط عجیبی می گذارند: مرز را خود ایرانیان می توانند تعیین کنند، اما به این صورت که باید کمانداری از ایرانیان تیری را پرتاب کند و هر کجا آن تیر نشست، مرز ایران و توران باشد.
تورانیان با گذاشتن این شرط، قصد دارند شکست ایرانیان را به دست خودشان نشان دهند. در این میان، آرش که بهترین کماندار ایران است، داوطلب می شود. او با بالا رفتن از کوه البرز تمام توان خود را به کار می گیرد و تیری پرتاب می کند که در مرز اصلی ایران و توران، یعنی رود جیحون، فرود می آید. در داستان های ایرانی چنین آمده است که کمان مخصوصی، به دستور منوچهر شاه، برای آرش درست می سازند که چوب آن از جنگل های خاص و پر آن از پر عقاب برگزیده ای بوده است. آرش با پرتاب تیر خود می میرد و با خلق حماسه ای مرزهای ایران را در حالت قبلی خود نگه می دارد. از آرش با لقب «شیواتیر» نیز در متون کهن ایرانی یاد شده است.