قدمت بیجار به پیش از میلاد مسیح برمیگردد و همسایگی با زنجان و آذربایجان غربی باعث شده بیشتر مردم بیجار به زبان ترکی سخن بگویند. شهر یکی از مراکز تولید گندم کشور است و به آن انبار غله باختر نیز میگویند.
رود سیروان، دشت بیجار، برج آجری اوشقون بابا، چشمه آب تلخ، قلعه قمچقای، منطقهی حفاظتشدهی بیجار، برجی ینگی ارخ، برج اوچ گنبدخان، پل گل قشلاق، پل صلواتآباد، پل قجور، امامزاده عقیل، تپه سراب گرگین، تپه چغا، تپه قلعه، تپه قبا سرخ، مسجد خسروآباد گروس، قلعه قدیمی، قلعه بانو، امامزاده حمزه عرب، مقبرهی صاحبه خاتون، مقبره سید مسیب سید شکر، حمام یاسوکند، امامزاده خضر، چال تپه، چهارباغ گروس، بازار سنتی بیجار، پیست اسکی نسار و روستاهای کوچک و بزرگ بسیار این منطقه، از عوامل شهرت این شهر هستند.
دیدنیهای کردستان کم نیست؛ چشمهی باباگرگر، منطقهی حفاظتشدهی بدر و پریشان، پل فرهادآباد، آبشار سنگینآباد، غار و صخرههای تاریخی فرهادتاش، دریاچهی سراب کوثر، تپههای باستانی، مسجد دارالاحسان، دشت قروه، کوه پنجهعلی، کوه حسینبک، حمام قصلان در قروه، روستای پالنگان کامیاران، دشت کامیاران، دشت امیرآباد و چشمهی آب معدنی گواز کامیاران، آبشار گویله در مسیر مریوان به سقز، کوه آوالان، رود سیروان و بسیاری تپهها، کوهها و اماکن مذهبی در این استان هستند که میتوانند به مذاق گردشگران مختلف خوش بیایند.