پول رایج ایران
واحد پول ايران ريال است و پول رايج کشور به صورت اسکناس و سکه‌های فلزی قابل انتشار است. براساس قانون پولی و بانکی کشور، امتياز انتشار پول رايج کشور در انحصار دولت است و اين امتياز، با رعايت مقررات اين قانون، منحصراً به بانک مرکزی جمهوری اسلامی ايران واگذار شده است.
تا قبل از سال 1338 بانك ملی ايران وظايف بانك مركزی مانند حق انحصاری انتشار اسكناس و تنظيم جريان پول كشور را بعهده داشت. در سال 1338 پس از تصويب قانون پولی و بانکی کشور و همزمان با تاسيس بانک مرکزی در هجدهم مرداد 1339 اين مهم به بانک مرکزی محول گرديد.
ریال(Rial) به اسپانیایی (real)یکای رسمی پول ایران است که با گذشت زمان و کاهش بسیار ارزشی، تقسیمات آن در حسابداری به کار نرفته و مردم از واحد شمارش تومان (برابر با 10 ریال) استفاده می‌کنند. طبق استاندارد ایزو ۴۲۱۷ ریال ایران با علامت اختصاریIRR در معاملات جهانی نشان داده می‌شود.
امروزه تومان یکای شمارش و یکای پول نیمه رسمی ایران می باشد و واحد رسمی ریال در محاوره مردم استفاده نمی‌شود. حتی در میان رسانه‌های ایران و مسئولان کشوری نیز استفاده از تومان مرسوم‌تر است.
به استناد ماده یک قانون پولی و بانکی کشور، یکای پول ایران ریال، برابر با صد دینار و برابر با دویست و پنج میلیاردیم گرم طلا خالص است. اسکناس‌های رایج ایران ۵٬۰۰۰، ۱۰٬۰۰۰، ۲۰٬۰۰۰، ۵۰٬۰۰۰ و ۱۰۰٬۰۰۰ ریالی و سکه‌های رایج ۲۵۰، ۵۰۰، ۱٬۰۰۰، ۲٬۰۰۰ و ۵٬۰۰۰ ریالی هستند.
در ایران، دو نوع پول درشت موسوم به ایران‌چک وجود دارد. آخرین ایران‌چک‌ها را بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران منتشر می‌کرد. پیش از آن، هر بانک ایران‌چک جداگانه داشت؛ و در سال ۱۳۸۷ بانک مرکزی شروع به یکپارچه کردن ایران چک‌ها کرد و با چاپ ۵۰۰٬۰۰۰ و ۱٬۰۰۰٬۰۰۰ شروع به کار کرد.