«آرامگاه بزرگمهر» بر بلندای کوهستان «قهستان»، در شهر «قائن» استان «خراسان جنوبی» قرار دارد. با اینکه روشن نیست این بزرگمهر وزیر خسرو انوشیروان شاهنشاه ساسانی است یا وزیر دربار غزنوی، اما با اینحال هرکدام که باشد، آرامگاه او با گسترهای بیش از 500 هکتار امروزه در دامنهی کوه «ابوذر» در نزدیکی پارک جنگلی قهستان قرار گرفته است.
گویا نام «ابوذر» که بر این کوه نهادهاند، برگرفته از بخش نخست برگردان عربی بزرگمهر به «بوذرجمهر» است که نوادگان او نیز امروز در قائن با همین نام و نشان شناخته میشوند. آرامگاه بزرگمهر در فهرست آثار ملی ایران جای گرفته است و در تحت نظر سازمان میراث فرهنگی اداره میشود.
ساختمان آرامگاه بزرگمهر در سده هفتم خورشیدی به نمایی چلیپایی ساخته شده است. مصالح سازه آرامگاه بزرگمهر از سنگ و آجر و گچ و ساروج است.
این سازه سده های میانه گنبدی بزرگ و فضایی چند ایوانی با گچبریها و لچکیها و مقرنسها و تاقهای جناقی دارد. در پیرامون آرامگاه یک درخت «بنه» هست که گفته میشود بیش از هفتصد سال سن دارد. درخت بنه درختی کویری و از زیست بوم جنوب خراسان است.
ناگفته نماند که این آرامگاه کتیبه ای دارد که نشان از موقوفاتی در آن داده شده است.