اين شهرستان در شمال‌غربي سنندج و هم‌مرز با استان آذربايجان غربي است. ريشه كلمه سقز (ساكز) مي‌باشد كه به قوم سكاها نسبت داده مي‌شود. اين شهر يكي از شهرهاي باستاني استان است كه در طول تاريخ پيوسته در معرض حملات دولت آشور و روم باستان بوده و بيشتر آثار آن در زير خاك مدفون مي‌باشد.
مهمترين جاذبه‌هاي اين شهر به شرح ذيل مي‌باشد:
1- بازار قديمي سقر: اين بازار در بخش مركزي شهر قرار دارد.
2- قلعه باستان زيويه: در 55 كيلومتري جنوب شرقي سقز بر روي تپه‌اي نسبتاً مرتفع كه به محيط اطراف اشراف كامل دارد بنا شده و اكنون تنها بخش‌هايي از آن باقي مانده است. در مورد عظمت و اهميت تپه زيويه مطالب بسياري رد كتابها نوشته شده است. از حفاريهاي اين تپه كه اكثراً در گذشته به صورت غيرمجاز بوده اشياي زيادي به دست آمده كه بعضي از آنها در موزه‌هاي داخلي و بسياري هم در موزه‌هاي خارج هستند. از جمله اشياي به دست آمده قطعات عاج منقوش بوده كه نقوش حيواني و صحنه شكار اساطير روي آنها حك شده و از ارزش ويژه‌اي برخوردار است. از روي چند قطعه از آنها، نقش برجسته آبيدر سنندج طراحي، بزرگ‌نمايي و ساخته شده است. گردنبند طلا و سر عقاب طلائي از ديگر نمونه‌هاي اشياي كشف شده تپه زيويه هستند كه از ارزش زيايد برخودارند. آثار اين تپه مربوط به هزاره اول قبل از ميلاد است.
3- درياچه سد شهيد كاظمي: در 60 كيلومتري شمال شهرستان سقز قرار گرفته است. وجو اين درياچه از لحاظ ورزشهاي آبي و صيد ماهي قابل توجه مي‌باشد.
4- گروه‌هاي موسيقي و رقص كردي: يكي از ويژگيهاي مهم شهرستان سقز رونق موسيقي است به طوري كه به نسبت جمعيت و وسعت خود تعداد زيادي گروه موسيقي و رقص كردي را در خود جاي داده است كه با توجه به اجراي برنامه‌هاي مختلف اين شهر يكي از كانون موسيقي استان كردستان شده است.
-k- main.jpg)
.jpg)
