شهر میبد در شمال غرب شهر یزد، در مجاورت جاده تهران- بندرعباس و راه آهن تهران- کرمان، در حاشیه کویر مرکزی ایران و در ارتفاع ۱۲۳۴ متری از سطح دریا قرار دارد. اراضی شرق آن صاف و هموار است و از سوی غرب به کوهپایه و ارتفاعات جنوبی عقدا منتهی می شود. این شهر دارای آب و هوای گرم و خشک است.
شهرستان میبد دارای یک بخش«مرکزی»، دو شهر و دو دهستان است.
میبد دومین مرکز شهری و تجاری استان یزد است و تراکم جمعیت نسبتاً بالایی دارد. میبد یکی ازکانون های اولیه یکجانشینی درایران است و به واسطه بافت تاریخی ارزشمند تمام شهر در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است و به لحاظ موقعیتی و جغرافیایی یکی از مناطق گردشگری ایران به شمار می رود. این شهر از نظر ذخایر معدنی بسیار غنی بوده و اساس اقتصاد این شهر بر صنعت استوار است. کارخانه های متعدد کاشی و سرامیک سازی میبد را به قطب صنعت کاشی و سرامیک ایران تبدیل کرده است. به طور کلی رونق صنعت سفالگری و کاشی و سرامیک در میبد را باید در چهارچوب پیوند صنعت و سنت ارزیابی کرد. صنایع دستی خصوصاً زیلوهای بافت میبد و فرآورده های سرامیک سازی آن به دیگر شهرهای استان یزد و سایر نقاط ایران و جهان صادر می شود. بزرگ ترین مرکز پرورش بلدرچین کشور با رتبه دوم در خاورمیانه در شهرستان میبد قرار دارد.کشاورزی نیز از دیرباز در این شهر رونق داشته است.
مردم این شهرستان مسلمان و شیعه هستند و به زبان فارسی و لهجه شیرین یزدی سخن می گویند.
شهر جهانی زیلو
سال ثبت 2018
از نظر تاریخی، ایران یکی از اولین نقاط یکجا نشینی دنیاست و در این میان، میبد با تمدنی به قدمت هفت هزار سال احتمالا نخستین محل یکجا نشینی ایران است. این شهر با حدود یکصدهزار نفر ساکن، دومین شهر پرجمعیت استان یزد است که در مرکز ایران و شمال شهر یزد واقع شده. آب و هوای آن بخاطر همجواری با کویر نمک، از نوع کویری است. در میانه راه باستانی ری- کرمان، شهر فرهنگی میبد مکان تلاقی شمال، جنوب، شرق و غرب است.
امروزه شهرت میبد نه تنها به خاطر بناهای معروفش، بلکه برای هنرهای مختلف صنایع دستی مانند سفالگری، سرامیک و زیلوبافی است. زیلو نوعی پوشش کف از جنس پنبه است و بنابراین بیشتر از دامپروری، با کشاورزی مرتبط است. پروسه تولید زیلو نسبتا پیچیده است و در عین حال فقط محدود به چند رنگ ساده میباشد. زیلو که با نام پلاس هم شناخته میشود میتواند از هر دو طرف با دو طرح کاملا متفاوت استفاده شود.
میبد را میتوان با احتمال بسیار بالایی منشا و خاستگاه زیلو در دنیا دانست. در سال 2018 نام میبد برای هنر زیلو بافی در فهرست شهرهای جهانی صنایع دستی جای گرفت. تعداد هنرمندان زیلو باف ساکن میبد اکنون حدود پانصد نفر تخمین زده میشود. این شهر دارای کارگاههای متعدد زیلو بافی، موسسات تحقیقاتی و نهایتا موزه زیلو است. در این موزه پنجاه قطعه زیلوی تاریخی وجود دارد که قدیمیترین آنها متعلق به سال 808 هجری قمری است.
