شیراز از شهرهای بزرگ ایران است و در بخش مرکزی استان فارس و در ارتفاع 1486 متری از سطح دریا قرار دارد. این شهر در منطقه کوهستانی زاگرس، که از لحاظ سوق الجیشی و حفظ شهر اهمیت ویژه ای دارد، واقع شده و آب و هوای آن معتدل است.
شهرستان شیراز دارای سه بخش«ارژن»، «زرقان» و «مرکزی»، شش شهر و دوازده دهستان است..
نام شیراز در کتیبه های هخامنشی تخت جمشید آورده شده است. این شهر به عنوان یکی از مهم ترین مراکز گردشگری و توریستی ایران شناخته می شود. شیراز ششمین شهر پرجمعیت ایران، پایتخت فرهنگی ایران، دومین شهر ادبی جهان و سومین شهر مذهبی ایران به واسطه وجود حرم اهل بیت (ع) است. این شهر به عنوان شهر شعر، شراب و گل شناخته شده است. هم چنین این شهر آرامگاه شاعرانی هم چون حافظ و سعدی را در خود جای داده و به سبب جاذبه های تاریخی، فرهنگی، مذهبی و طبیعی فراوان بخش مهمی از تاریخ تمدن کهن و بزرگ ایران را دربرگرفته و همواره گردشگران زیادی را به سوی خود فرا می خواند.
ساختار اجتماعی و اقتصادی این شهر به واسطه مرکزیت نسبی آن در منطقه زاگرس جنوبی و واقع بودن در یک منطقه به نسبت حاصلخیز به محلی برای مبادلات محلی کالا بین کشاورزان، یکجانشینان و عشایران هم چون عشایر ایل قشقایی تبدیل شده است. همچنین این شهر در مسیر راه های تجاری به بنادر جنوب ایران مانند بوشهر بوده که البته این نقش با احداث شبکه راه آهن به بنادر دیگر ایران کم رنگ شده است. مرکزیت ادارای و نظامی این شهر نیز باعث رونق آن شده است. وجود صنایع و کارخانجات مهم و متعدد، کشاورزی و صنایع دستی نفیس همواره بخش مهمی از اقتصاد شیراز و حومه آن را تشکیل می دهد.
مردم شیراز به زبان فارسی با لهجه شیرازی سخن می گویند و بیشتر آنان دارای مذهب شیعه هستند.
سال ثبت 1398
شهر زیبای شیراز ملقب به شهر شعر، و شهر نارنج و ترنج، در بهمن 1398پس از بررسیهای شورای جهانی صنایعدستی به فهرست یونسکو برای شهرهای جهانی صنایعدستی افزوده شد. پایتخت باصفای استان فارس یکی از کلان شهرهای ایران است که بهواسطۀ تعدد جاذبههای تاریخی، فرهنگی، ادبی، مذهبی و طبیعی سالهاست به یکی از پربازدیدترین و محبوبترین مقاصد گردشگری بدل شده است. نخستین شواهد تاریخی در خصوص این شهر از اهمیت و مرکزیت آن در دوران ساسانی خبر میدهند.و پس از آن، در دورههای مختلف اسلامی شاهد تداوم این حضور برجسته در منابع ادبی و تاریخی هستیم. جای شگفتی نیست که نام شیراز در تاریخ همواره با مفاهیم هنر، فرهنگ و صلح و صفا قرین بوده است. همین صفات شیراز را به یکی از معدود شهرهایی بدل کرد که هم از تهاجم و قتل عام مغولان در امان ماند و هم از یورش تیمور لنگ. دوران زندیه با گزینش شیراز بهعنوان پایتخت و برپایی مجموعههای عظیم فرهنگی با حمایت حکمرانی عادل و محبوب، بر شکوه و جلال این شهر افزود. مجموعۀ وکیل از مهمترین مجموعه بناهای عمومی زندیه در این شهر است که امروزه میتوانیم در بازار آن نشانی از انواع صنایعدستیهای شیراز بگیریم. آثار صنایعدستی این شهر به حدی متنوع است که نمیتوان آن را شهری تکرشتهای در این حوزه معرفی کرد و تولید محصولات صنایعدستی در تمامی این رشتههای با رعایت شاخصههای کیفیت، اصالت، پیشینۀ تاریخی، مرغوبیت، نوآوری و خلاقیت نشان از عنایت خاص هنرمندان و صنعتگران این خطه از ایران زمین به هنرهای دستی و پیوند عمیق تولیدات دستساز در این منطقه با حیات فردی و اجتماعی مردمان خونگرم آن دارد. تولیدات چوبی از جمله خاتمسازی، که شاید بیش از تمامی هنرها در شیراز مشهور است، معرقکاری، منبتکاری چوب، صنایعدستی سفالی و سرامیکی، از جمله سفالگری، کاشی معرق، کاشی هفترنگ، هنرهای فلزی از جمله نقرهکاری و قلمزنی، دستبافتههایی چون گلیم و گبه، حصیر و بوریا، در کنار شیشهگری سنتی با پیشینۀ وسیع تاریخی، نمدمالی، گچبری، گیوهبافی و نیز نگارگری که از دیربار نام این شهر را در میان مکاتب نقاشی ایران برجسته کرد، شیراز را در کنار سه شهر و روستای دیگر در ایران شایستۀ حضور در فهرست شهرهای جهانی صنایعدستی در سال 2020 کرد.