ایلام استان مرزی غرب ایران است که از شمال و جنوب میان دو استان کرمانشاه و خوزستان قرار گرفته و استان لرستان در شرق آن واقع شده است. کشور هم مرز با این استان نیز عراق است. اقیلم کوهستانی و دشتی در دو بخش این استان وجود دارد و آب و هوایی نیمه گرم برای این خطه به ارمغان آورده است. قریب به 90% مردمان این خطه از قوم غیور کرد هستند که در کنار گروهی از اقوام لر در اینجا سکونت دارند. در عین حال مردم این خطه علاوه بر زبان کردی، به سه زبان لری، لکی و عربی نیز صحبت می کنند. لباس ایلامی را گاه به اسم لباس لکی نیز می شناسیم. این لباس شباهت زیادی به لباس رایج در کرمانشاه دارد. امروزه پوشیدن لباس محلی در ایلام رواج چندانی ندارد. زنان ایلامی پیراهنی می پوشند که اندکی از کراس، یعنی پیراهن اصلی زنان کرد، کوتاهتر است و حدود ده سانت بالاتر از مچ پا می ایستد. این لباس را با شلوار کردی می پوشند، یعنی زیر پیراهن شلوار می-پوشند و لباسشان سرتاسر پوشیده و باحجاب است. پیراهن در اینجا از کمر به پایین چین می خورد، اما کراس فاقد چین است. آنها همچنین جلیقه ای روی لباس که بسیار گشادتر از سوخمۀ سنندجی است، تا بالای کمر می رسد و نواردوزی شده است. سرپوش هایی به نام های محلی گل ونی، ساکاری، هبر، مقنا و قتره نیز در میان زنان ایلام رایج است. لازم به ذکر است که در ایلام هم لباس کردی رایج است هم لباس لری و از طرفی به دلیل مجاورت با خوزستان گهگاه شاهد پوشش های عربی نیز در این استان هستیم. مردان ایلام کلاهی به سر می نهند که به زبان محلی به آن کلاو گویند و در میان تمام مردان رایج نیست. آنها همچنین از سربندی پارچه ای به نام لچکی نیز استفاده می کنند. فرجی نوعی لباس پشمی شبیه جلیقه است که شبیه به لباس چوپانان است و از اصیل ترین لباس های کرد محسوب می شود. آنها جیلقۀ دیگری نیز روی لباسشان می پوشند که سوخمه نام دارد. ایلامی ها به شلوار کردی شان شوال می گویند و به عنوان کفش کلاش به پا می کنند. از جمله لباس های عربی که در این شهر رایج است می توان به عبا و پیراهن اصلی اعراب که معمولاً سفیدرنگ است، یعنی دشداشه اشاره کرد.
