چشمه‌های ماماتین هیچ شباهتی به چشمه‌های پرآبی که تاکنون دیده‌اید، ندارند. در ماماتین از چشمه‌ها قیر می‌جوشد و چشم بازدیدکنندگان را خیره می‌کند؛ چشمه‌هایی که داستان و افسانه درباره‌ی آن‌ها کم نیست.
از اهواز تا ماماتین ۱۲۷ کیلومتر فاصله است. ابتدا باید به رامهرمز بروید و ۲۸ کیلومتر جلوتر به روستای ماماتین برسید. در ۹ کیلومتری روستا به منطقه‌ی دره قیر خواهید رسید، جایی که روان بودن نفت و قیر، گردشگران را به تماشا دعوت می‌کند.
چشمه‌های قیری که نزدیک روستای ماماتین خوزستان قرار دارند، سال‌هاست که از دل زمین می‌جوشند. مردم محلی برای این چشمه‌های سیاه ارزش فراوانی قائل هستند. آن‌ها افسانه‌ای دارند که هنگامی که اسفندیار رویین‌تن برای نجات خواهرش توانست اژدها را بکشد، خون اژدها از این زمین جوشید و روان شد.
چشمه‌های قیر رامهرمز از مکانی شبیه به تنور می‌جوشند. نفت و قیر با هم ترکیب می‌شوند و از دل زمین بیرون می‌آیند. آب چشمه در مسیر خود به آب رود زرد رامهرمز می‌پیوندد و به راهش ادامه می‌دهد. زمانی که آب این چشمه‌ها به زمین‌های کشاورزی می‌رسد، غلظت قیر و نفت آن بسیار کم شده است. جالب این‌که در رود زرد که آغشته به نفت و قیر شده، ماهی‌ها زنده هستند و شنا می‌کنند.
رامهرمز شهری تاریخی‌ست و در دوره‌ی هخامنشی منطقه‌ای مسکونی بوده است. در آن زمان تصفیه‌خانه ساخته بودند تا قیر خالص به‌دست بیاورند. از قیر در قلم‌زنی و عایق‌کاری ظرف‌های سفالی بهره می‌بردند و کارشناسان نمونه‌های آن را در لوح‌هایی که از تخت‌جمشید به‌دست آمده، یافته‌اند.
پس از بازدید از چشمه‌های قیر رامهرمز، می‌توانید سری به روستای ماماتین بزنید. هنگامی که مهندسان انگلیسی از وجود چشمه‌های قیر ماماتین و تَشکوه باخبر شدند، به امید یافتن نفت به ماماتین آمدند. اکنون می‌شود کارگاه، اتاق کنفرانس، استراحت‌گاه، کلیسا، زمین ورزشی و برج دیده‌بانی را دید که از دوره‌ی سکونت انگلیسی‌ها باقی مانده است.
تشکوه یکی دیگر از جاذبه‌های گردشگری رامهرمز است که ۱۷ کیلومتر با چشمه‌های قیر ماماتین فاصله دارد و در راه برگشت به رامهرمز دیده می‌شود. تماشای کوهی که همیشه آتش روی آن شعله می‌کشد و خاموشی ندارد، بسیار جذاب است. در دامنه‌ی تشکوه آتش مثل دسته‌گل‌های نزدیک به هم شعله‌ور است.
درواقع گاز طبیعی در جاهایی که به سطح زمین می‌رسد با گوگرد ترکیب و فروزان می‌شود. اتفاقی که جلوه‌ی تماشایی به شب‌های تشکوه یا کوه آتش داده است.