مسجد کوشک را یکی از کهنترین سازههای خشتی جنوب سرزمین خراسان میدانند. با اینکه در زلزله سال 1347، سقف این کهنمسجد فروریخت، اما با مرمتهای انجامشده، دوباره سرپا ایستاد و امروزه در شهر فردوس استان خراسان جنوبی میزبان تاریخدوستان است.
مسجد کهن کوشک دارای فرم مستطيلی است و از سبک معماری درونگرا که مختص بناهای صدر اسلام است، بهره میبرد. بسيار ساده و بي پيرايه! عناصر معماری تشکيل‌دهنده بنا شامل سردر ورودی، ميانسرا، رواق‌ها و صفه در اطراف ميانسرا، گرمخانه يا شبستان زمستاني و دو محراب است که ورود به بنا از جبهه شمال غربی توسط ايواني با ارتفاع 7 متر و 40 سانتی‌متر صورت می‌گیرد.
شکوه معماری مسجد کوشک، شاید در ابتدا به چشم نیاید اما جزئیات سبک خراسانی با قوسهای بیضیشکل و تویزههایی که به عنوان پوشش سقف استفاده شدهاند، دیدنی است. ايوان ورودي مسجد با ارتفاع يک آجر 20 سانتيمتر بالاتر قرار گرفته است. دورتادور آن آجرکاری است و به میانسرا و رواق‌ها منتهی میشود.
محراب مسجد کوشک را نیز نباید از خاطر دور نگاه داشت. محرابی با 65 سانتيمتر عمق که از کف زمین هم 40 سانتی‌متر پايينتر قرار دارد. این محراب هماینک از چندین طاقنماي گچی برخوردار است.
شبستان مسجد نیز با ستونهایی فضا را به دو قسمت تقسيم کرده است. آنچه درخصوص شبستان مورد توجه قرار می‌گیرد، این است که ستونها در کنج داراي مقاطعي نيم دايره است و همين تيپ ستونها را در مسجد «فَهرَج» يزد که مربوط به نيمه اول قرن اول هجری است، میتوان دید.
مصالح به کار رفته در ساختار مسجد کوشک شامل خشت خام و اندود کاهگل در پیکره اصلي بنا است. در چنین ساختاری است که آجر در دو سبک مربع و شش ضلعي در سقف و نمای بنا به کار گرفته شده است. گچبری محرابها، پوشش رواق‌ها، ايوان ورودی و اندود ماسه نیز در نماي بخش ورودی مسجد به چشم میخورد.
ناگفته نماند سفالهایی قدیمی در ضلع شمالی مسجد به دست آمده که متعلق به قرنهای 3 و 4 هجري قمری است که در میان آنها سفالی موسوم به سفال نيشابور هم به چشم میخورد.
عملیات مرمت در دهههای اخیر با آواربرداري کل مسجد و سَبُکسازی بام و همچنین مرمت قسمتهايی از مسجد که مربوط به دوره سلجوقي است، انجام شد. سپس با استحکام‌بخشی باقیمانده گچکاریها، مرمت حمام و فضای انبار مسجد ادامه یافت. در نهایت اين بنا در سال 1384 با شماره 11992 در فهرست آثار ملي ایران به ثبت رسيد.
مجموعه تاریخی کوشک در نزدیکی دروازه قاین در شهر تاریخی «تون» یا فردوس امروزی جای دارد.
