اين بقعه در قريه شيخانور يا شيخانه بر، در 3 كيلومتري شرق لاهيجان در دامنه كوه و در ميان مزراع سرسبز چاي واقع شده است و مدفن شيخ زاهد (تاج الدين ابراهيم گيلاني) از معارف و دراويش بزرگ و از اساتيد شيخ صفي الدين اردبيلي است. شيخ زاهد در سال 711 هجري قمري فوت نمود. بعدها به سال 892 هجري قمري سلطان حيدر صفوي به سبب خوابي كه ديده بود با معماران نجاراني كه از شهر شيروان، با كشتي به گيلان منتقل شده بودند، اين بنا را ساخت و جسد شيخ را به آنجا منتقل كرد.
بناي بقعه با دو اتاق مربع و مستطيل شكل در كنار هم قرار گرفتهاند. در كنار اتاقها، در جهت شمال بنا ايواني طويلي با هفت فيلپا، در شرق حرم، ايواني با 6 فيليپا و در حاشيه و قسمت جنوبي همين اتاق نيز ايوان ديگري نيز با 6 فيليپا ديده ميشود.
ازاره ديوارهاي ايوانها تا ارتفاع 115 سانتيمتري با كاشيكاري هفت رنگ عصر قاجار تزيين شده است. طاقچه هايي با طاق جناغي در قسمتهاي مختلف ايوان به چشم مي خورد. بر روي صندوق پوشاننده قبر تاريخ 822 هجري قمري و نام (سيدرضي ابن مهدي با شكجاني) ديده ميشود. دو قبر در اين اتاق و دو قبر ديگر در اتاق دوم جاي گرفته است كه آنها را به غلام شيخ و نيز به يكي فرزندان تيمور نسبت ميدهند.
كف اتاق حرم كاشيكاري است و ازاره ديوار اتاق آرامگاه 140 سانتيمتر با كاشيهايي به ابعاد 12 سانتيمتر، منقوش به گل و بوته زرد و آبي مي باشند.
از زيباترين قسمت بنا بايد به گنبد هرمي و هشت ترك رك آن اشاره نمود كه شيب تند آن به دليل عبور سريع باران و سطوح حره را با كاشيكاري زرد، آبي، سفيد و سياه، با نقوش هندسي و گلدار و اطراف گنبد و ديگر نقاط بنا را با سفال خمرهاي پوشانده اند.