آبشار مارگون در کنار روستای «مارگون» از بخش «کمهر» و در جاده یاسوج به اقلید در استان فارس قرار دارد.
این آبشار با 70 متر ارتفاع و 100 متر پهنا در زمره آبشارهای بلند زیست بوم ایران قرار دارد. این آبشار در بالای کوهی از رشته کوه بلند زاگرس سرچشمه میگیرد و در طی مسیر، چشمه های جوشان بسیاری این آبریزگاه را سیراب میکنند. این زنجیره از چشمه ساران پس از فرود آمدن از آبشار و کوه، در دشت روبرو با همدیگر رودخانهای میسازند که تا پیرامون شهر اردکان میرسد و پس از آن به رودخانه «کُمهر» در فارس میپیوندد.
در میانه محل ریزش آب آبشار مارگون یک اشکفتِ آبی در دل سنگ رخنه کرده است و آب با فشار بسیار از آن به آبشار میریزد. راه دسترسی به این اشکفت از درون آبشار نیست، بلکه از آن سوی کوه است.
تراز آب دریاچه گاه تا به سینه کسانی که در آب ایستاده اند، میرسد. گفتنی است که آب آبشار مارگون در زمستان قندیل هایی زیبا و بزرگ می سازد.
پوشش گیاهی محیط اطراف آبشار مارگون شامل گیاهانی چون لاله های واژگون و ختمی، زالزالک، زرشک کوهی، سیب سرخ و زرد است، و از حیات جانوری این منطقه میتوان به خرس قهوه ای، بز، کل، پازن، خارپشت، کفتار، رودک، شغال، گرگ و روباه اشاره کرد.
روستای مارگون در شیب کوه واقع شده و دارای معماری پلکانی است با خانه های چوبی، خشتی و سنگی. باغهای سیب و گردو در این روستا گسترده اند. در نزدیکی روستا تنگه ای جنگلی و رودخانه ای پرآب است که به آبشار مارگون میریزد. آبشار زیبای مارگون در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.