بیل گردانی

شهر «نیم ور»، یکی از شهرهای باستانی و تاریخی مربوط به دوران ساسانیان و اشكانیان در ایران، دارای آداب و رسوم جالب و دیدنی است كه در طول سال برگزار می ‌شود. یکی از این آداب و رسوم زیبا با قدمتی نزدیک به ۲۰۰۰ سال که همه ساله در این شهر به اجرا درمی آید مراسم لایروبی رودِ قُم‌رود و مراسم «بیل‌گردانی» است که نشانه ‌ای است از مهار طبیعت به دست انسان. این مراسم آیینی به سبب ارزش و اهمیت آب و آبیاری و کشاورزی در این منطقه حاصلخیز، نماد شکرگزاری از الهه ی آب «آناهیتا» است که در آن، مردم در پايتخت گُل ايران شهرستان محلات به استقبال كِشت هاي بهاره مي روند. بیل گردانی که جشن شکرانه ی آب و طبیعت است، هم ریشه در فرهنگ آب و آبیاری دارد و هم یکی از جشن های باستانی و پهلوانی ایران به شمار می رود و به عنوان سمبلی از تلاش و همدلی، در میدان اصلی شهر نیم ور، امروزه به صورت مسابقه، با اجرای موسیقی محلی و با حضور پرشور مردم برگزار می شود. 
از گذشته تاکنون در میان کشاورزان این منطقه رسم بر این بوده که هر سال در اسفندماه و اوایل فصل بهار در آستانه ی آبیاری مزارع، در مواقعی که گِل و لای مسیر جوی‌ های آب منشعب از قم‌رود را مسدود می‌ کرد و رشد گیاهان و علف‌ های هرز نیز باعث سختی آبرسانی به مزارع می ‌شد، با کمک یکدیگر به پاکسازی حریم جوی می ‌پرداختند. بعد از اتمام لایروبی که چندین روز به طول می انجامد، هنگامی که آب نهر به نخستین انشعاب خود می‌ رسید که در زبان محلی وارگو نامیده می ‌شود، مردم منطقه به جشن و سرور پرداخته و آیین بیل‌ گردانی را که یادگار سنت ‌های پهلوانی و سلحشوری است به صورت مسابقه برگزار می کنند و بر این اعتقاد هستند که این آیین موجب برکت و وفور آب می ‌شود. 
قبل از شروع مراسم بیل گردانی، لایروبان همراه با بیل‌های خود تا محل برگزاری جشن که روی سکوی مخصوصی در مرکز نیم‌ور است، رژه می¬روند. بیل گردانان که از ورزشکاران منطقه هستند به نوبت ابتدا هفت بيل را به نيت هفت آسمان در دو دسته ی چهارتايى و سه تايى محكم به يكديگر مي‌ بندند. چهار بيل بسته ‌شده را با دست راست و سه تاى ديگر را با دست چپ گرفته، پاى راست خود را از مرحله ی آغازین تا پایان جلو می گذارند و پس از آن، دو دسته بیل به وزن 32 کیلوگرم را به موازات شانه بالا آورده و تا جايى كه توان دارند بین 5 تا 30 بار با مهارت و قدرت به صورت ضربدری، همزمان و در دو جهت مخالف يكديگر، با حفظ تعادل، بالای سر خود می چرخانند و در این هنگام با دعا و نیت به حرکت در آمدن هفت آسمان و نزول رحمت الهی قدرتمندی خود را برای مردم به نمایش می گذارند. چنانچه بیل گردان تعادلش را از دست دهد و بيل‌ ها با يكديگر و يا با زمين برخورد كنند، فرد بازنده محسوب شده و توسط تماشاگران مورد مذمت و سرزنش قرار می گیرد.
با توجه به ارزش ها و جنبه هاى آيينى این مراسم، هم‌ اکنون ورزش بومی بیل گردانی در استان مرکزی به عنوان یکی از میراث معنوی ایران در سال 1389 به ثبت رسیده است.