نساجی یکی از هنرهایی است که از قدیمالایام در شهرهای مختلف استان کردستان رواج دارد. تولیدات نساجی سنتی کردستان مجموعۀ وسیعی از پارچههای دستبافت را شامل میشود که هر یک خصلتها و تاریخچۀ خاصۀ خود را در منطقه دارد. این تولیدات عبارتند از جاجیم، شال، چادرشب، ماشته، ترمه، موج یا چیری، ابریشم، ریسندۀ سنتی، کارباف سنتی مانند ارمک، حوله، ایزار، جیم، فرت، قناویز، کرباس یا متقال، چوقا، نواربافی به همان شکلی که در جنوب کشور در استانهای مختلف رواج دارد و ابریشم کشی سنتی.
موج یا رختخوابپیچ بافتهای نازک و کاربردی اغلب در منازل روستایی است. در فصول سرد از این دستبافته بهعنوان روانداز نیز استفاده میکنند. پوشش کرسی و پرده از دیگر کاربردها پارچۀ موج است. این بافتهها از پشم شکل گرفته و حدود 2.25 متر طول و چهارتخته عرض دارد که معادل 9.5 متر است. دستگاه موجبافی مهمترین ابزار تولید این دستبافتۀ کردی است که یا روی زمین یا درون یک چاله نصب میشود. بافنده به همراه یک نفر ماسوره پیچ کار را به سرانجام میرساند. مرکز بافت موج منطقۀ مشهور اورمانات است به نحوی که اکثر بافندگان یا اهل اینجا هستند و یا استادانی اورامی داشتهاند. از همین روست که در میان تولیدات موجبافی نقش اورامی شهرت دارد. نقوش رایج در این بافتۀ سنتی عبارتند از کشکولی، پر طاووسی، چهار خانه، سیاه وسفید، تخت قرمز، شمشیری،حوض، دعا، محراو(محراب)، چخماق، گل، کله کبکی، شانه، گنجشک، انگور (گل کله)، پروانه، بز کوهی، پرنده، قیچی، درخت و ماهی، ترنج دار، گنبدی، برگ بیدی، چشم بلبل (چشم خروسی)، بازو بند، دوکلکاته، خربزه ای (سیخی باف).
در همین کارگارههای موجبافی است که دیگر محصول نساجی سنتی کردستان یعنی سجاده یا جانماز نیز تولید میشود. این بافتهها در ابعاد 100 در 150 سانتیمتر بافته شده و از دو تخته تشکیل شده است.
شالبافی با ابزار کار ساده بر روی دستگاههای دووردی دیگر محصول مشهور نساجی کردستان است که در مریوان، بانه، سقز و اورامانات رایج است. لباس کردی مردانه، دستکش، جوراب، پابند و کلاه را با استفاده از پارچههای شال تهیه میکنند.
مرغز پارچهای باریک با عرض 10 سانتیمتر و طول 21متر است که از کرک بز در رنگهای کرم روشن، کرم تیره و قهوهای، خاکستری، مشکی بافته میشود. بافت این محصول اغلب در پیرامون سنندج طرفدار دارد و از آن برای دوخت لباس کردی مردان یا چوخورانک استفاده میکنند.
جاجیم دیگر محصول مشهور نساجان کرد است که تقریباً در اکثر روستاهای کردستان بافندگانی دارد. تولید این دستبافته یکی از راههای کسب درآمد در میان زنان کرد است که در دو نوع جاجیم راسته و جاجیم شقه بافته می شود.