«آبشار شیوند» در روستای «شیوند» از دهستانِ «دنباله رود شمالی»، بخش «دهدز»، در شهرستان «ایذه» در استان «خوزستان» قرار دارد. روستای شیوند در کنار دریاچه ساخت یافته از سد «کارون 3» و رودخانه «کارون» در کوهپایه های رشته کوه‌های «زاگرس» و جنگل زارن بلوط جای دارد.
روستای شیوند در کنار دو روستای «نوشیوند» و «پشت آسیاب» در نزدیکی یکدیگر یک سه گوش را میسازند که رودخانه شیوند از میان آنها میگذرد. این روستاها درون سرزمین «مُنگَشت و شالو» جای گرفتهاند که رودخانه کارون از شرق آن میگذرد.
آبشار شیوند از بلندایی 80 متری فرو میریزد، سپس نزدیک به ۴ کیلومتر از کوه منگشت پیموده و آنگاه به دریاچه ی سیوند میپیوندد. در این راه، آب آبشار باغها و شالیزراهای روستا را آبیاری میکند. روبروی این بلندترین آبشار استان خوزستان نیز دهکده گردشگری «زارس» است. راه دسترسی رایج به روستا با بارج، کشتی و قایق تندرو فراهم شده است، گرچه راهی خاکی و پر دستانداز نیز هست. راه دسترسی به آبشار نیز کم و بیش 1 ساعت پیاده روی و 3 کیلومتر راه از روستا است.
از میان گونه‌های جانوری شیوند میتوان پلنگ، گراز، خرس قهوه‌ای، گرگ، شغال، روباه، خرگوش، قوچ، میش، بز کوهی، سنجاب ایرانی، کبک، تیهو، کمرکولی، سنگ‌چشم و دارکوب را نام برد. همچنین از میان 230 گونه گیاهی این سرزمین میتوان بلوط ایرانی، بن سرخ، پونه، کتیرا، بنه، کلخنگ، انجیر و کیکم، انار، انگور، انجیر، گردو را یاد کرد.
یک کاروانسرای عباسی از دوران صفوی در روستای شیوند است. در شیوند نشانه هایی از یک دژ باستانی با پیشینه ای نزدیک به چهار هزار سال پیش از میلاد هست. همچنین سنگنوشته ها و نقش‌برجسته ها و دخمه سنگی «بردگوری» که به نزدیک 1700 سال پیش و دوران ساسانی میرسد نیز در محوطه این روستا قرار دارد. همچنین در روستای شیوند دو آسیاب آبی و یک سیاه چال کهن با 25 متر ژرفا برجای مانده است.
از هنرهای دستی روستای شیوند میتوان جاجيم، نمد، شال گردن، خورجين، گليم و فرش دستباف را نام برد. خوراکیهایی همچون عسل كوهي، پنير، كره، روغن محلي، نان شكري و محلي، لواشک، رب انار و ترشي ناردون (دانهی انار) در این روستا در دسترس است.