موزه عکسخانه شهر

میراث تاریخ عکاسی ایران اینجا جمع شده است؛ موزه عکسخانه شهر. سازه‌ای در خیابان بهار شیراز و در نزدیکی میدان هفت تیر. داستان عکاسی در ایران در موزه عکسخانه شهر اینگونه روایت می‌شود.
صنعت عکاسی در ایران از اواسط حکومت محمدشاه قاجار و حدود 3 سال بعد از اختراع آن در جهان آغاز گردید. به درخواست محمدشاه، دولت‌های روسیه و انگلیس، اسباب عکس داگروتیپی را به ایران فرستادند. دستگاه روس‌ها که هدیه امپراتور بود زودتر رسید. نیکلای پاولوف، دیپلمات جوان روسی که به این منظور تعلیم دیده بود، این ابزار را به ایران آورد و در دسامبر 1842 میلادی نخستین عکس ثبت شده در تاریخ ایران در حضور محمدشاه برداشته شد. 
عکاسی و جادوی خیال‌انگیز آن به دلیل واقع‌نمایی عینی جهان بر صفحه‌ای کوچک و از طرفی روش آسان تهیه عکس، شگفتی مردم را برانگیخت و میل شدید آن‌ها را به در اختیار داشتن تصاویر گوناگونی از جهان پاسخ گفت. امروزه این میراث در موزه عکسخانه شهر در دسترس علاقه‌مندان به این هنر است. 
عملیات ساخت موزه عکسخانه شهر از سال 1373 آغاز و در اردیبهشت 1374 همزمان با روز جهانی موزه در فضایی به مساحت 250 مترمربع به بهره‌برداری رسید. موزه عکسخانه شهر که یکی از موزه‌های وابسته به سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران است، اولین موزه تخصصی در زمینه تاریخ عکاسی در ایران و خاور میانه است. این موزه از بخش‌های مختلفی تشکیل شده که شامل دو گالری، کتابخانه تخصصی و لابراتوار است.
گالری شماره 1 موزه محل نگهداری دوربین‌های قطع بزرگ از بدو اختراع تا سال 1900 میلادی، ابزار و ادوات و نمونه‌هایی از ظروف و مواد شیمیایی جهت ظهور و ثبوت عکس است. این گالری همچنین محل برگزاری نمایشگاه‌های موقت عکاسی نیز هست. 
در گالری شماره 2 دوربین‌های قطع متوسط و کوچک مربوط به سال‌های 1900 تا 1970 میلادی به معرض نمایش در آمده است. وجود استودیوی قدیمی عکاسی در این گالری و همچنین شیشه‌های نگاتیو، قدمت عکاسی در ایران را به نمایش می‌گذارد.
از جمله سایر بخش‌های موجود در موزه عکسخانه شهر لابراتوار است که محلی برای ظهور فیلم و چاپ عکس به شمار می‌رود. این بخش با هماهنگی قبلی در اختیار دانشجویان و عکاسان قرار می‌گیرد.  همچنین کتابخانه تخصصی این موزه به گردآوری و عرضه کتب، مجلات و نشریات تخصصی پرداخته است و امکان عضویت فعال در آن وجود دارد.