استان تهران از شمال به کوههای البرز میرسد و از جنوب به دشت و فلات مرکزی ایران. شهر تهران مرکز این استان پایتخت کشور و پر جمعیت ترین شهر ایران است که اقوام گوناگونی در آن زندگی میکنند.
تاریخ تهران با ری در هم آمیخته است. تهران روستایی کوچک در شمال ری بوده است؛ ری نیز قرنها پیش شهری بزرگ و مرکز سیاسی، مذهبی و بازرگانی بوده است.
از سالها قبل تهران یک شهر مهاجرپذیر بوده است. فارسزبانها، آذریها، مازنیها، کردها، گیلکها و قومیتهای دیگری از سراسر کشور ساکنان تهران را تشکیل میدهند.
در گذشته مردم تهران گویش مخصوص به خودشان را داشتند که به لهجهی تهرانی معروف است و در گذر زمان استفاده از این لهجه کمرنگ شده است. لهجهی تهرانی یکی از لهجههای زبان فارسی است که واژهی متفاوتی ندارد و تفاوت آن در دستور زبان است.
تهران استانی است که پایتخت و پرجمعیتترین شهر ایران در آن واقع شده است. این استان از شمال با مازندران، از جنوب با قم، از شرق با سمنان و از غرب با البرز همجوار است.
وجود رشتهکوه البرز، بیابانهای قم، دشت قزوین و کویرهای سمنان، هرکدام تاثیر متفاوتی بر آبوهوای این استان داشتهاند و سبب شدهاند اقلیمهای گوناگونی در آن شکل بگیرد؛ ارتفاعات زیاد استان زمستانهای طولانی را تجربه میکنند، کوهپایهها آبوهوای مرطوب و سرد دارند و دامنهها زمستانهای کوتاه و تابستانهایی بلند و گرم به خود میبینند.
در تعطیلات بهار که تهرانیها برای سفر به شهرهای دیگر میروند، مسافران از شهرهای دیگر برای دیدن تهران خلوت میآیند و به دیدن کاخها، موزهها و تفرجگاههای اطراف شهر میروند.
استان تهران دارای 16 شهرستان است که عبارتند از: تهران، شهریار، اسلامشهر، بهارستان، ملارد، پاکدشت، ری، قدس، رباطکریم، ورامین، قرچک، پردیس، دماوند، پیشوا، شمیرانات و فیروزکوه.
یکی از باورها دربارهی اسم تهران این است که دشت وسیعی که امروز به نام تهران خوانده میشود، در میان کوههایی که آن را احاطه کرده بود گود به نظر میرسیده، پس به آن تهران -به معنای زیرزمین- میگفتند.
تهران در دوران قاجار به پایتختی برگزیده شد و زمان کوتاهی پایتخت سلسلهی زندیه هم بوده است.
عمارت مسعودیه که از بناهای به جا مانده از دوران قاجار است که در میدان بهارستان قرار دارد و در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. در عمارت مسعودیه هنرهایی چون گچبری، خطاطی، کاشیکاری و نقاشی دیواری دیده میشود.
یکی از بناهای زیبای متعلق به دورهی قاجار، موزهی آبگینه است که در خیابان سی تیر واقع شده است. این موزه هم در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده و در طراحی فضای داخل و ویترینهای آن از ستونهای تختجمشید، کاخ تَچَر داریوش و کعبه زرتشت در نقش رستم الهام گرفته شده است.
عمارت باغ فردوس هم بنای تاریخی دیگریست که به دستور محمدشاه قاجار در حوالی تجریش ساخته شد. باغ فردوس اکنون به موزه سینمای ایران تبدیل شده است.
قبرستان ظهیرالدوله در شمال تهران و در میان تجریش و امامزاده قاسم قرار گرفته است و بسیاری از چهرههای سرشناس و تاثیرگذار بر فرهنگ و هنر کشور در آن به خاک سپرده شدهاند که از آن جمله میتوان به رهی معیری، ابوالحسن صبا، ملکالشعرای بهار و قمرالملوک وزیری اشاره کرد.
حرم امامزاده صالح که از فرزندان امام موسی کاظم است، نیز در تجریش قرار دارد و همه روزه پذیرای زائران بسیاریست.
تهران همچنین کاخهای زیادی را در خود دارد که برخی از آنها عبارتند از کاخ گلستان که توسط شاه عباس صفوی ساخته شده است. شمسالعماره، دارالعماره، خلوت کریمخانی و عمارت بادگیر از بخشهای زیبای کاخ گلستان هستند. شمسالعماره در زمان ساخت، بلندترین بنای تهران بوده است.
کاخ سعدآباد کاخ دیگریست که به منظور اسکان تابستانی پادشاهان قاجار ساخته شده و در شمال تهران قرار گرفته است.
کاخ نیاوران یک کاخ دیگر قجریست که به دستور فتحعلیشاه بنا شده است. کاخ صاحبقرانیه و کوشک احمدشاهی از بخشهای این مجموعه هستند.
برخی خیابانها، محلهها و مکانهای قدیمی تهران
خیابان سی تیر از خیابانهای قدیمی تهران است؛ این خیابان امروز از نو زنده شده و به یکی از خیابانهای پرتردد شهر تبدیل شده است. سنگفرشهای جدید، چراغهای رنگارنگ و غرفههایی که در سرتاسر خیابان انواع غذاها را به عابران عرضه میکنند، خیابان سی تیر را به پاتوق شبانهی مردم تهران تبدیل کرده است.
کوچه بِرلَن در مرکز تهران و در جنوب میدان جمهوری واقع شده است. در این کوچه و کوچهی رفاهی که در نزدیکی آن قرار دارد، میتوان لباس عروس، تجهیزات عروسی و همچنین لباس خانگی پیدا کرد. کوچه برلن همیشه پر از عابرانی است که به دنبال لباسهای دلخواه خود با قیمت مناسب میگردند.
جمعه بازار تهران که در آن میتوان اشیای تزئینی، مصنوعات چوبی، چرمی، لباس و... را تهیه کرد، در پارکینگی طبقاتی –در خیابان جمهوری، بعد از چهارراه استانبول- واقع شده که به آن پارکینگ پروانه میگویند.
خیابان 15 خرداد یادآور بازار بزرگ تهران است. ایستگاه مترو 15 خرداد همیشه مملو از مسافرانی است که از تهران یا شهرهای نزدیک خود را برای خرید به این بازار میرسانند.
این بازار از یادگارهای دوران قاجار است؛ کوچههای پیچدرپیچ که در هم تاب میخورند و از سرایی به سرای دیگر میرسند. لباس، لوازم تحریر، حبوبات، طلا و فرش و بسیاری چیزهای دیگر را میتوان از این بازار تهیه کرد.
شمیرانات یا شِمرون، در گذشته در همسایگی تهران بوده اما امروزه با گسترش تهران، شمیرانات به بخش شمال و شمالشرقی تهران تقسیم شده است. این منطقه از جمله مناطق ییلاقی و خوش آبوهوای مجاور تهران و محل اقامت و تفرج پادشاهان قاجار و پهلوی بوده است. کاخهای سعدآباد و نیاوران در این منطقه قرار دارند که در حال حاضر تبدیل به موزه شدهاند.
کوچه مَروی از خیابانهای قدیمی تهران است که در مجاورت ناصرخسرو و پامنار قرار دارد. اگر به دنبال خرید چای و قهوه خوب باشید، حتما گذرتان به کوچه مروی میافتد. کوچهای که عطر قهوه جزء جدانشدنی آن است. اگر از علاقهمندان به فلافل هستید، کوچه مروی به یکی از علایق شما تبدیل خواهد شد.
اسباببازی، انواع لوازم آرایش و خوراکیهای خارجی را میتوان در آن یافت.
از محلههای قدیمی شمیران است که در گذشته روستایی کوچک و سردسیر در مسیر رسیدن به امامزاده داوود بوده و با گسترش تهران به بخشی از آن تبدیل شده است. فرحزاد به دلیل آبوهوای خنک و رستورانهای متنوعش در روزهای تعطیل و آخر هفته و به خصوص در فصل تابستان محل تفرج مردم است.
بازار تجریش یکی از بازارهای قدیمی و زیبای تهران است. این بازار همچون بازار بزرگ تهران سرپوشیده است و بازار میوه و ترهبار و عطاریهای آن از بخشهای زیبایش است. این بازار از یک طرف به میدان تجریش و از طرف دیگر به امامزاده صالح(ع) میرسد.
ری یا راگا از قدیمیترین شهرهای جهان است. براساس متون اوستا ری سیزدهمین شهری است که در جهان ساخته شده است. حتی بنا به روایاتی ری محل زاده شدن زرتشت است. کلمهی ری به معنای شهر سلطنتی است و در بخشهایی از دورهی زیاریان و سلجوقیان پایتخت ایران بوده است.
در دوران ساسانیان این منطقه از بزرگترین مراکز دینی زرتشتیان بود و آتشکدهی آن بسیار معروف بوده است.
آثار تاریخی و فرهنگی ری بسیار زیادند که مهمترین آنها عبارتند از: بقعه این بابویه، بازار تاریخی ری، کاروانسرای شاه عباسی، برج طغرل، آتشکدهی ری، آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، کاروانسرای کنار گرد، قلعه گبری و مقبره بی بی شهربانو.
حضرت عبدالعظیم حسنی یا شاهزاده عبدالعظیم از نوادگان امام حسن(ع) است. بنای حرم حضرت عبدالعظیم حسنی مربوط به دورانهای ایلخانی، صفوی و قاجار است. این حرم نقش پررنگی در تاریخ معاصر داشته است؛ تحصن بازرگانان و روحانیان در زمان انقلاب مشروطه در این حرم اتفاق افتاده است.
بازار ری از بازارهای دوران صفویه است. این بازار در شمال آرامگاه شاه عبدالعظیم قرار دارد و از دیرباز محل فروش ادویه، داروهای گیاهی و کالاهای تجاری بوده است.
شهرری کبابفروشیهای معروفی دارد و از سالها قبل مردم برای زیارت، سیاحت و خوردن کباب به ری میرفتهاند.
فیروزکوه در جادهی تهران- قائم شهر قرار دارد و مردم آن گویش مازنی دارند. چون فیروزکوه دارای زمستانهای سرد و تابستانهای معتدلی است، مردم در ماههای گرم سال برای تفرج به فیروزکوه میروند. تنگهی واشی که دارای نقش برجستههایی از دوران قاجار است از دیدنیهای فیروزکوه است.
تهران هتلها و مسافرخانههای بسیاری داردکه مسافران میتوانند با توجه به بودجهی خود در آن ساکن شوند.
اقامتگاه بومگردی ارگ سنگی حوالی امامزاده داوود، هتل اسپیناس، هتل لاله، هتل اوین، هتل استقلال، هتل انقلاب، هتل بزرگ تهران، هتل کوثر و... برخی از این اقامتگاهها هستند.
در تهران به دلیل وسعت شهر و سبک زندگی که تحتتاثیر این وسعت و سرعت است، رستورانها و غذاهایی که بیرون از خانه پخته میشود نقش پررنگی در زندگی روزمره دارد.
برخی از رستورانهای معروف در تهران عبارتند از رستوران مسلم در بازار تهران که کباب و تهچینهای معروفی دارد، دیزی ایرانشهر در خیابانی به همین نام، قهوهخانه سنتی آذری که در ابتدای میدان راهآهن است و دیزیهای خوشمزهای دارد، رستوران شرفالاسلامی در بازار که به دلیل تهچین و زرشکپلوهایش معروف است، رستوران نایب و... بسیاری رستورانهای دیگر.
جگرکیهای میدان بهمن هم به دلیل تازگی مواد اولیه شهرت زیادی دارند و تا پاسی از شب باز هستند.
آش مهدی نرسیده به تجریش، آش نیکوصفت در نزدیکی میدان انقلاب و پیتزاداوود نیز از مغازههای قدیمی و پرطرفدار شهرند.
والَکپلو از غذاهای محلی تهران است. این غذا با گیاهی به اسم والَک درست میشود که در فصل بهار در کوهپایههای البرز میروید.
تهچین فیروزکوه، اشکنه اسفناج، دمپختک، دمی بلغور جو و سرگنجشکی از دیگر غذاهای محلی تهران هستند.
سیب دماوند یکی از مرغوبترین سیبهای ایران و از سوغات تهران است.
کشمش شهریار، دوغ آبعلی و گلاج فیروزکوه که از نانهای محلی است که توسط عشایر فیروزکوه پخته میشود، برخی دیگر از انواع سوغات تهران را تشکیل میدهند.
از صنایعدستی تهران میشود به ورنیبافی اشاره کرد. ورنیبافی هنری است که تلفیقی از فرش و گلیمبافی است و به عنوان روانداز از آن استفاده میشود.
رودوزی هنری است که در آن با استفاده از سوزنهای منجوقدوزی بر روی پارچه دوختهای دستی انجام میدهند که البته امروزه بسیار کم دیده میشود.
جاجیمبافی از هنرهایی هست که عشایر در فیروزکوه به آن مبادرت داشتند و از پشمهای گوسفندان جاجیمهای باکیفتی میبافتند.
به هنر چاپ بر روی پارچه چاپ باتیک میگویند که با استفاده از قالبها و رنگهای طبیعی مثل زردچوبه، روناک و انار بر روی پارچه نقش میزدند که زمانی در تهران رواج داشته است.
نقالی در میراث هنرهای ناملموس یونسکو ثبت شده است. نقالی از هنرهاییست که در بخشهای مختلف کشور در گذشته انجام میشده است و در تهران قدیم باب بوده است. در نقالی که در قهوهخانهها اجرا میشد فردی با صدای دلنشین و با استفاده از پردههایی که روی آنها نقاشیهایی رسم شده بود، به نقل داستانهایی از شاهنامه میپرداخت.
سیاهبازی یا روحوضی نوعی نمایش کمدی بود که در آن با بیان طنز و به همراه موسیقی به بیان موضوعات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی میپرداختند. روحوضی از هنرهاییست که رو به فراموشی میرود.