پل‌ تاریخی دزفول

دزفول یکی از شهرهای استان خوزستان است که به داشتن باغ‌های مرکبات و رودخانه‌ی پرآب دز شهرت دارد. اما از آثار تاریخی دزفول نیز نمی‌شود گذشت، دیدنی‌هایی مانند سازه‌های آبی، قمش‌ها، آرامگاه یعقوب لیث صفاری، خانه تیزنو و پل تاریخی.

پل قدیم دزفول یکی از ارزشمندترین آثار تاریخی استان خوزستان است و حدود هزار و هشتصد سال عمر دارد. این گذرگاه با نام پل ساسانی هم شناخته می‌شود، چرا که در دوره‌ی شاپور اول ساسانی ساخته شده است. دزفول پیشترها دژپل نامیده می‌شد و اشاره به قلعه‌ای داشت که نزدیک این پل ساخته بودند.

پل ساسانی بعد از شکست جنگجوهای روم و به دست سپاه اسیر شده‌ی رومی ساخته شد. به همین دلیل به آن پل رومی هم می‌گویند. در آن زمان پل رومی، جندی‌شاپور و بین‌النهرین را به هم وصل می‌کرده است.

این‌جا یکی از قدیمی‌ترین پل‌های آجری دنیاست که همچنان پابرجا مانده است. البته آسفالت و گذرگاه کنونی روی پایه‌های قدیمی ساخته شده‌اند و مرمت‌هایی که در دوره‌های مختلف انجام شده، سازه‌ی اصلی را تغییر داده است.

تا سال ۱۳۸۹ ماشین‌ها از روی پل رفت‌وآمد می‌کردند، اما چند سالی‌ست که تنها با پای پیاده می‌توان از روی آن عبور کرد.

پل ساسانی گذشته از مقاومت چندین ساله‌اش، معماری چشمگیری دارد. ۱۷ پایه، ۱۴ چشمه طاق بزرگ و ۱۳ چشمه طاق کوچک این پل را شکل داده‌اند. یکی از علت‌های پابرجا ماندن آن بست‌های سربی و فولادی‌ است که در زمان خودش کم‌نظیر بوده است.

می‌شود ساعت‌ها کنار رودخانه دز نشست، به صدای آب گوش سپرد و چشم را روی این سازه‌ی آجری ارزشمند گرداند. از پل قدیم قدم‌زنان می‌شود به خانه تیزنو رسید که از خانه‌های تاریخی دزفول به‌شمار می‌رود. از ورودی پل در خیابان ساحلی تا تفرجگاه ساحلی علی‌کله، کمتر از ده دقیقه فاصله ماشینی است، جایی که هم بین محلی‌ها محبوب است و هم گردشگران که خاطره‌های خوشی از پیک‌نیک و شنا در آن دارند.

بین پل ساسانی و پل جدید دزفول، آسیاب‌های آبی قرار گرفته‌‌اند. این آسیاب‌ها که شباهت زیادی به آبشارهای آبی شوشتر دارند، در سیلاب فروردین ۱۳۹۸ آسیب دیدند. عمر این آسیاب‌ها مانند پل رومی به دوره‌ی ساسانی می‌رسد و همچنان تماشایی هستند.