استان چهار­محال­ و بختیاری وسعت کمی در تقسیمات کشوری دارد اما با این ­وجود پذیرای دو ایل بزرگ بختیاری و قشقایی است، همچنین تاثیراتی از دست­ بافته­ های اهالی استان­ های خوزستان و فارس پذیرفته و متقابلاً تاثیراتی نیز بر آنها گذاشته است. خورجین ­ها در زندگی روزمره جدا از بحث کاربرد، وظایف دیگری را نیز برعهده دارند. انواع خورجین­ها در فرهنگ جامعه عشایری به ابزار بیان و انتقال زیبایی بدل می­ شود و زندگی یکنواخت و روند مکرر کوچ محتوم را پر جلوه­ تر، متنوع ­تر و زیباتر می­ سازد. از خورجین به ­عنوان ساک، چمدان و صندوق استفاده می­ کنند. خورجین­ ها کاربردهای بسیار زیاد و اندازه­های متنوعی دارند که از لحاظ اندازه می ­توان آنها را به سه دسته کوچک، معمولی و بزرگ تقسیم کرد.

خورجین­ هایی که در اندازه کوچک و متوسط تهیه می­ شوند شامل دو مربع رو­به ­روی هم هستند که بر روی یک سطح مستطیل ­شکل دوخته می ­شوند، اما خورجین­ های بزرگ که مخصوص عشایر است شامل دو مستطیل بزرگ است که روی یک سطح شبه­ مربع تعبیه می­ شود و در قسمت وسط رو­به ­روی هم قرار می­ گیرد. نوع اول که از لحاظ اندازه کوچک است به اکبه خورجین معروف است و بیشتر برای نگهداری اسناد و اشیا قیمتی، وسایل شخصی یا زیورآلات به ­کار می­ رود که برخی از آنها مخصوص بانوان به­ ویژه هنگام سوارکاری است و آن را معمولاً جلوی زین اسب آویزان می­ کردند تا سوار­کار بتواند وسایلش را نیز درون آن بگذارد.

معمولاً آن­دسته از خورجین ­ها که جلوی حیوانات آویزان می­ شوند شامل دو تکه پارچه به­ پهنای حدود ده سانتی­متر و به درازی 60 سانتی­متر است که روی آن به­ طور تمام دکمه­ دوزی شده و نقش دار است. و در انتهای آنها نیز دو منگوله بزرگ آویزان است که به آنها وَروَنه می ­گویند. این ورونه هنگام حرکت روی دست­های حیوان ب ه­حرکت درمی­ آید و مانع نشستن مگس و حشرات دیگر روی دست­ های او شده و از حرکت سر و گردن اسب برای راندن مگس و در نتیجه خطرات ناشی از آن می­کاهد. دسته دوم که خورجین­ های معمولی هستند؛ در اندازه 100 در 50 سانتی­متر بافته می­ شوند و مخصوص جابه­ جایی خوراکی و وسایل و ابزار معمولی است. این نوع خورجین را چهارمحالی ­ها برای جابه ­جایی خرید­های معمول روزانه بر روی دوش می­ گذارند. دسته سوم خورجین­ های بزرگ هستند که بافت آنها بیشتر در بین بختیاری ­ها رایج است. ابعاد این خورجین­ ها 100 در 150 سانتی­متر و جیب­ هایشان اغلب مستطیل­ شکل است یعنی پهنای آنها بیش از درازایشان است. از مهم­ترین مناطق مهم تهیه این بافته می­ توان به دارجونه، چلگرد، کوهرنگ و مناطق مختلف بازفت (عشایرچهارمحال) اشاره کرد.