فرت پارچه‌ای ابریشمی است که مشابه شَعر دانسته شده و اکثراً با دستگاه چهاروردی و یا دستگاه‌های جدیدتر بافته می‌شود. مرکز عمده فرت‌بافی تربت جام است. در نیشابور به فرت‌بافی، فردبافی می‌گویند و فرد (فرت) در فرهنگ معین به معنای تار و پود است. اغلب، زنان به بافت فرت اشتغال دارند و نقوش آن بسیار ساده شامل زیگزاگ و ضربدر و نقش انتزاعی پروانه می‌باشد. پارچه بافته شده فرت بیشتر در تهیه انواع حوله، شال، روسری، بقچه، چادرشب، پیژامه، زیرپیراهنی، چادر و حتی کفن استفاده می‌شود.

منابع:

محمد صادق فربد، عالیه رضاییان، (1392). تحلیل مردم شناختی هنر فرت بافی مطالعه موردی: تربت جام، فصلنامه مطالعات فرهنگی اجتماعی خراسان، 7(4)، 81.  

https://www.chtn.ir/news/14010120205658

https://www.chtn.ir/news/1399022868