موزه پست و ارتباطات زاهدان (سیستان و بلوچستان)

موزه‌ی پست و ارتباطات زاهدان در تاریخ 1387 هجری خورشیدی آغاز به‌کار کرد. ساختمان این موزه که در سال 1377 خورشیدی نیز در فهرست آثار ملی ایران درآمد اولین اداره‌ی پست و تلگراف شهر زاهدان بوده است و قدمت آن به‌سال 1311 خورشیدی می‌رسد و تا سال 1382 خورشیدی همچنان به‌عنوان اداره‌ی پست زاهدان مورد استفاده قرار می‌گرفت. معماری این ساختمان براساس منطقه‌ی خشک و کویری انجام شده است و عمده‌ی مصالح به‌کار رفته در آن خشت‌خام و آجر است. در این بنا علاوه بر فعالیت اصلی خود یعنی اداره‌ی پست در تاریخ 1338 با راه‌اندازی اولین فرستنده‌ی رادیویی، اولین ایستگاه و رادیوی جنوب‌شرق ایران با زبان‌های سیستانی و بلوچی آغاز به‌کار کرد و همچنین در سال 1342 در این محل به‌زبان اردو و هندی برای کشورهای افغانستان، پاکستان و هندوستان نیز برنامه رادیویی ساخته می‌شد.

این ساختمان دارای یک طبقه است و زیربنایی در حدود پانصد متر مربع دارد. ورودی بنا از طاقی بلند و جناغی ساخته شده و برای تزیین آن از نقوش اسلیمی بهره برده شده است. موزه از چهار بخش اصلی به نام‌های پست کهن، بخش تمبر، بخش تجهیزات پست و بخش ارتباطات تشکیل شده است. در قسمت پست کهن انواع مهره‌های کشف شده‌ی دکمه‌ای، استامپی و استوانه‌ای در شهر سوخته نگهداری می‌شود و در واقع قدیمی‌ترین آثار این موزه را به‌خود اختصاص داده است. مهرها از مهم‌ترین شواهد مربوط به‌درک سیستم‌های اداری و تجاری در یک جامعه پیشرفته است. و تعداد بسیار زیادی از این مهر‌ها در شهر‌سوخته و محوطه‌های مربوط به آن به‌دست آمده است که دارای جنس فلزی، سنگی، استخوانی و گِلی هستند.

تحقیقات انجام شده بر روی مهرهای مکشوفه از شهر سوخته نشان از سیستم اداری و تجاری پیشرفته در عصر مفرغ در شهرسوخته دارد. از آثار دیگر موزه می‌توان به انواع تلفن‌های مختلف، انواع رادیو‌ها، ابزارآلات اداره پست از گذشته تا به امروز، مجسمه و ماکت مرد تلگراف‌‌چی، ماکت کبوترخانه‌ی پست در میرجاوه و انواع تمبرها اشاره کرد. در موزه‌ی پست و ارتباطات زاهدان در کنار تمبرها و سکه‌ها اطلاعات کاملی از تاریخچه‌ی تمبر در ایران و اصطلاحات تمبرشناسی به دو زبان انگلیسی و فارسی ارائه شده است.