درعصر انفجار اطلاعات و در زمانه اي كه بشر تلاش مي كند دست آوردها و پيام هاي انساني خويش را براي نسل هاي آينده حفظ كند و براي اين كار از ابزارهاي شگفت انگيري سود مي برد. تا گذشته هاي دور كه انسان پيش از تاريخ با ابزارهاي ساده نقوش ابتدايي بر ديواره غارها و صخره ها حكاكي كرده است.در وجود هر دوي آنها تفكر واحدي موج مي زند. تلاش براي جاودانه شدن و ماندن در عرصه هاي حيات فرهنگي و روايت ايده ها و آرمان بي پايان ،مجموعه عظيمي از سنگ نكاره هاي صخره هاي ماقبل تاريخ در مرز سه استان ،مركزي (خمين) لرستان( اليگودرز) و اصفهان (گلپايگان)وجود دارد. براساس اظهار نظر مورخان قدمت اين سنگ نگاره ها كه در نوع خود كم نظير مي باشند به بيش از سي هزار سال مي رسد. كه در چند سال گذشته توسط دكتر فرهادي شناسايي شده اند. ايشان در اين مورد مي نويسد : تا حد اطلاع امروز ما ، تنوع شكار ابزارها در مجموعه سنگ نگاره هاي نو يافته تيمره ، بيش از سنگ نگاره هاي يافت شده در ساير مناطق ايران برخي منطاق جهان است . اين امر شايد به دليل آن ، است كه اين سنگ نگاره ها حاصل كار نگارگران شكارچي در طي هزاره ها و دورانهاي طولاني است. اين ابزارها عبارتند از: تيروكمان، كمند، مشت يا بوكس سنگي ،چماق ، نيزه، شمشير.
قابل ذكر است كه اين سنگ نگاره ها به طول 150 كيلومتر در منطقه وسعت دارند.