بافت تاریخی بوشهر یکی از زیباترین و بکرترین نمونه از بافتهای شهری و قدیمی ایران است؛ اینجا کوچهها مثل قصههای هزار و یک شباند، از انتهای هر کوچه، کوچهای جدید رخ مینماید که داستانی تازه برای گفتن دارد؛ داستان محله‌های قدیمی کنار دریا، داستان خانهها و عمارتهای شانه به شانه هم ساییده و آدمهایی که روزی ساکنان این خانههای پرطمراق بودند و حالا از این خانهها، از این محله و حتی از این دنیا رخت بربستهاند و تنها خاطره ای، حسی و یادی از آنها باقی مانده است.
ردپای تاریخ در محله‌های بوشهر
بافت تاریخی بوشهر از زمان افشاریه پا گرفته و از شمال این شهر ساحلی و از کناره دریا شروع به گسترش کرده و در دوران قاجاریه و زمانی که بوشهر دروازه ایران و دروازهای برای ورود خارجیها به ایران می شود، رونق می یابد. زمانی که اکثر دولتهای بزرگ دنیا در بوشهر نمایندگی داشتهاند و تجار بزرگ مالالتجاره خود را از این بندر راهی فرنگ میکردند و شهر حال و هوای پیشرفت و تجارت داشته و همپای این رشد سیاسی و اقتصادی، ساختمان های زیبا و عمارتهای بزرگ خصوصا در چهار محله اصلی بوشهر یعنی محله بهبهانی، دهدشتی، کوتی و شنبدی جان می گیرد و بعد محله‌های قدیمی دیگری چون کوتی، سنگی، جفره علیباش، لیل بحرینی، باغ شیخ ابول، باغ ملا، دره بیرمی، بهمنی، رایانی، مخبلند، بن مانع و جفره ماهینی را هم شامل میشود. محلههایی با عطر شرجی دریا، با بوی دیوارهای نمدار، خانههای سرخ با درهای چوبی و پنجره‌ها و حیاطهای مرکزی و کوچه‌های سنگفرش که کنار نیلگون دریا کشیده شدهاند و حالا بخشی از هویت و گذشته این شهر زیبا هستند. این بافت تاریخی و زیبا حدود 38 هکتار و هزار خانه تاریخی زیبا را در بر میگیرد که البته روز به روز در حال کم شدن و از دست رفتن هستند و اگر زودتر برای دیدن آنها نجنبیم، شاید دیگر نتوانیم در حال و هوای این بافت قدیمی قدم بزنیم.
