بسیاری از گردشگرانی که برای اولین بار وارد مسیر چابهار تا کوه‌های مینیاتوری می‌شوند جمله «این صحنه را قبلا در فیلم‌های خارجی دیده‌ام» را به زبان می‌آورند اما حقیقت این است که کوه‌های مینیاتوری یا مریخی چابهار فیلم نیستند. جاذبه زیبا و واقعی هستند که هنوز بسیاری آن را ندیده‌اند.
مسیرش بالا و پایین زیادی دارد، گاهی در یک سراشیبی قرار می‌گیرید که یک سمتش آبی پررنگ دریای عمان با ساحل طلایی و طرف دیگرش را کوه‌های خاکستری مایل به سفید و چند بُعدی پوشانده است. شاید شما هم مانند بسیاری از گردشگران این مسیر سر دوراهی بمانید که باید از زیبایی کدام طرف جاده لذت ببرید.
بعد از رد کردن پیچ، گاهی کوه‌های مینیاتوری خودشان را تا جلوی چشمان شما می‌آورند و بعد از رد کردن سراشیبی، پشت مساحتی از خاک ترک خورده مثل یک سراب دور می‌شوند. آن وقت شما می‌مانید و یک کویر پر از ترک، آسمان آبی و کوهای چین دار کوتاه و بلندی در دوردست. کوه‌هایی از جنس رسوبی که به علت فرسايش سريع در برابر باد و باران به شکل دندانه دندانه و پر از لبه و چاک درآمده‌اند. به گفته معاون گردشگری سیستان و بلوچستان هنوز هم برخی از مردم محلی و قدیمی به این کوه‌ها کُلانی یا آریایی می‌گویند اما به دلیل شکل خاص، پستی و بلندی و زیبایی که دارند کوه‌های مینیاتوری یا مریخی نامگذاری شده‌اند.
جاذبه‌های کوه مریخی
ارتفاع بخشی از این کوه‌ها تا پنج متر هم می‌رسد و در نقاط دیگر، بلندی آنها تا ۱۰۰ متر و حتی بیشتر هم دیده می‌شود، جنس این پدیده مقاومت خاصی دارد، به طوری که بالا رفتن از آن مثل بالا رفتن از صخره سخت است اما معمولا کسی از این کوه‌ها بالا نمی رود و بیشتر تماشایی هستند تا بالا رفتنی. شيارها و تراش‌های اين کوه‌ها هيچ گونه پوشش گياهی ندارند.
درباره چگونگی پیدایش کوه‌های مریخی روایت‌های متفاوتی از زمین شناسان وجود دارد. برخی می‌گویند کوه‌های مریخی چابهار ادامه کوه‌های زاگرس هستند که در انتها به پاکستان می‌رسند و برخی دیگر هم معتقدند این کوه‌ها در زمان‌های گذشته زیر خروارها خاک مدفون بوده و با گذشت زمان، سر از خاک بیرون آورده و خود نمائی می‌کنند، در اثر تغییرات جوی و آب و هوائی و باران‌های موسمی، خاک‌ها از روی آنها به دامنه‌ها ریخته شده و چهره اصلی این کوه‌ها نمایان شده است. البته برخی هم معتقدند می‌توان از فضای باز و افق ديد اين منطقه برای رصد فضای لايتناهی و نجوم هم استفاده کرد.
نمونه این کوه‌ها را می‌توان به جز چابهار در خراسان جنوبی، بندر عباس، خوزستان و قشم هم دید. اطلاعات موثقی درباره ثبت ملی کوه‌ها مریخی چابهار وجود ندارد و این موضوع می‌تواند برای این جاذبه طبیعی تهدید زا باشد.
این جاذبه موجب کسب درآمد برای بومیان منطقه شده است. آنها شترهای تزئین شده خود را برای سواری دادن به گردشگران به همان نقطه می‌آورند و از آن درآمد زایی می‌کنند. البته در فاصله چند دقیقه‌ای با کوه‌های مریخی روستای «رَمین» قرار دارد. در این روستا اقامتگاه بومگردی هم برای گردشگران مهیاست، همچنین در ساحل رَمین باشگاه موج سواری هم وجود دارد که امکان موج سواری را برای خانم‌ها و آقایان فراهم است و شما می‌توانید لذت سِرفینگ «موج سواری» را به جای پرداخت هزینه زیاد و در کشورهای دیگر در ایران خودمان تجربه کنید.
در بین دره‌ها و اطراف اين کوه‌ها، فسيل انواع صدف‌ها و آبزيان از جمله نهنگ پیدا شده است. اين منظره با چشم اندازهای طبيعی دیگر مانند تالاب ليپار که به تالاب صورتی شهرت دارد با انواع پرندگان، سواحل ماسه‌ای و صخره‌ای دريای عمان با امواج خروشان که هر کدام مسافت کوتاهی با روستای رمین فاصله دارند برای گردشگران و طبيعت‌گران جذاب‌تر شده است.
