کوه الوند بلندترین قله کوهستان الوند، با بیش از 3 هزار متر ارتفاع، یکی از قله های مهم زاگرس به‌شمار میرود. یکی از راههای رسیدن به این قله از مسیر دره گنج‌نامه، کیوارستان، میدان میشان و تخت نادر میگذرد. راه دیگر دست‌یابی به قله از ضلع جنوبی کوه از شهر «سرکان» است.
از الوندکوه در متنهای باستانی ایران از جمله متون پهلوی، «اروند» و در اوستا «ائورونت» نام بردهاند. در خصوص وجه‌تسمیه این نام گویند شخصی در آن کوه مدفون است که نام او «اروند» بوده‌است و کوه نیز به همین نام نامگذاری کرده‌اند.
کوهستان الوند همچون دیواری عظیم از شمال غربی تا جنوب شرقی شهر همدان را احاطه کرده و دارای وسعتی در حدود 1300 کیلومتر مربع است که از شمال به جنوب به ارتفاع قلهها و پهنای آن افزوده میشود. بیشتر قلههای مرتفع آن بر روی خط الراس مرکزی به طول تقریبی 70 کیلومتر واقع شدهاند که در یک سوی آن در شمال غربی قله آلمابلاغ و در منتهی الیه جنوب شرقی آن قله کلاه قاضی دیده میشود.
قلههای الوند از شهر همدان کاملاً قابل رویت هستند. هیچ یخچال دائمی در این رشته کوه وجود ندارد و فقط در سالهای پربارش تا شهریور ماه در اطراف قلهها یخچال باقی میماند.
در شمال و شرق رشته کوه الوند دشت وسیع همدان واقع شده است. در ناحیه جنوبی و غربی الوند، دشت اسدآباد و دشت تویسرکان قرار دارد که تا دشت وسیع نهاوند گسترده شده است. گردو مهمترین محصول این نواحی است.
پوشش گیاهی اصلی این رشته کوه گون به همراه گلهای فصلی بسیار زیبا می باشد. در ابتدای بهار هرجا برفها ذوب شوند نخست گل سفید و زیبای یخ میروید و پس از آن گل لاله سر از خاک بیرون میآورد. در اطراف چشمهها و چمنزارها گلهای زرد و بنفش، لاله، آلاله، سوسن، پونه، آذربه، توتیا، مفرا، گزنه، ریواس، موسیر، کنگر و شیرین بیان را میتوان دید.
کبک، سمور، کبوتر کوهی، عقاب دشت، گرگ، خرگوش، روباه و شغال از جانوران این منطقه به شمار میآیند. قوچ، میش و بز کوهی از حیوانات بسیار کمیاب و عقاب سیاه و دال نیز از پرندگان نادر این منطقه هستند. زمانی در دامنه غربی رشته کوه الوند آهو وجود داشته است که چند سالی است اثری از این حیوان دیده نمیشود.