روستای ییلاقی آلوارس در دوازده کیلومتری شهرستان سرعین در استان اردبیل و پس از جادهای کوهستانی و پرپیچ و خم واقع شده است. جادهای که در فصل بهار دشتهای اطراف آن غرق در گلهای شقایق خودرو میشود. روستا در ارتفاع دو هزار متری از سطح دریا واقع شده و در پاییز و زمستان آب و هوای سرد و در بهار و تابستان هوایی بسیار دلپذیر و خوش دارد.
اهالی این روستا در واقع عشایری هستند که از این منطقه بهعنوان ییلاق خود و محل چرای دامها در فصل گرما استفاده میکردند و سدههاست که روستایی ساخته و در آن یکجانشین شدهاند. البته در مسیر جاده آلوارس به پیست اسکی گاهی میتوان با عشایر همراه شد و چادرهایی به سبک چادر ایل شاهسون با نام «اُوبا» که از پشم ساخته شدهاند را از نزدیک دید. بانوان عشایر معمولاً بر روی یک ساچ نان میپزند که در آن از کره و روغن محلی استفاده میشود. نزد عشایر میتوان طعم این نان تازه را با لبنیاتی مثل پنیر، کره، ماست و کشک چشید. علاوه بر تولیدات خوراکی و دامی، تولید صنایع دستی شامل بافتههای روستایی و عشایری نیز در روستای آلوارس و اطراف آن رواج دارد.
آلوارس سرزمین چشمههای طبیعی است که زیبایی و طراوت خاصی به روستا بخشیدهاند. از جمله معروفترین این چشمهها میتوان به چشمه «مین بلاغ» اشاره کرد.
چشمه گورگور از دیگر چشمههای منطقه آلوارس به شمار میآید که ۲۴۲۰ متر بالاتر از سطح دریا از دل زمین میجوشد. آب این چشمه جاری شده و درنهایت از ارتفاع ۱۲ متری سرریز میشود. آبشار را نیز همنام چشمه، یعنی گورگور نامیدهاند که چشماندازش به همراه پسزمینهای از کوههای سبلان بسیار دیدنی است.
پیست اسکی آلوارس یکی از بزرگترین پیستهای اسکی ایران به شمار میرود که در دامنههای مرتفع و زیبای سبلان قرار دارد. این پیست اسکی در فاصله دوازده کیلومتری روستای آلوارس و بیست و چهار کیلومتری سرعین قرار گرفته و از آنجایی که در ارتفاع 3200 متری از سطح دریا قرار دارد، در طول پايیز و زمستان پر از برف است و در حدود شش تا هشت ماه از سال مورد استفاده ورزشکارن و علاقهمندان ورزشهای زمستانی قرار میگیرد.