تالاب شادگان در جنوب غربی ایران جنوب شهر شادگان و در جنوب جلگه ی خوزستان واقع شده است. این تالاب نام های دیگری چون خوردورق، دورقالفرس، فلاحیه و همچنین استلاحیه نیز داشته و سرآخر به شادگان تغییر نام داده است. در کتب تاریخی بنای شهر شادگان را در زمان ساسانیان و با نام مسرق عنوان کرده اند.
رودخانه ی جراحی بزرگترین تأمین کننده ی آب تالاب است و بعد از آن نهر بحره که از رودخانه ی کارون منشعب می شود تالاب شادگان را تغذیه می کند. عمق تالاب زیاد نبوده و در حد چند متر عنوان شده است. تالاب شادگان یک سیستم زیست محیطی وسیع متشکل از تالاب های شیرین و شور است و علاوه بر این شامل خلیج جزر و مدی خور موسی و جزایر آن نیز می شود. تالاب در پایینِ حوضه ی رودخانه جراحی بین شهرهای شادگان، آبادان و ماهشهر قرار داشته و از پایین به خلیج فارس می پیوندد. این تالاب بزرگ ترین رامسر سایت ایران بوده و به عنوان یک تالاب مهم بین المللی از تنوع زیستی غنی با گونه های گیاهی و جانوری متعدد و ارزشمند برخوردار است. از جمله مهم ترین گونه های جانوری این تالاب دلفین بینی بطری است.
از ویژگی های مهم و بی نظیر تالاب شادگان می توان به مقیاس بزرگ، طبیعی بودن، تنوع زیستگاهی و نقشی اشاره کرد که در تأمین معاش ساکنین محلی ایفا می نماید. تعدادی روستا در مجاورت آن و دو روستا نیز در داخل این تالاب قرار گرفته اند. اسکله ای محلی در کنار روستای سراخیه و درست در میانه ی راه دارخوین به شادگان قرار دارد که در آن قایق ها گردشگران را به تماشای تالاب می برند. دامداری (گاومیش)، ماهیگیری، شکار پرنده، نی بری و برداشت علوفه راه های بهره برداری مردم از این تالاب هستند.