نیشابور، شهر فیروزه و شعر و دانش، یکی از شهرستان‌های استان خراسان رضوی است که تاریخی غنی و پربار دارد و در گذشته از مهم‌ترین شهرهای ایران بوده است.
نیشابور در حال حاضر پس از مشهد از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین شهرهای استان خراسان رضوی است. آرامگاه عطار نیشابوری، شاعر و عارف قرن ششم هجری، از جاذبه‌های گردشگری مهم این شهر است.
آرامگاه عطار در دوران تیموری ساخته شده است. والی خراسان در زمان محمدعلی شاه قاجار قصد داشت بنای دیگری را بر مزار عطار بنا کند که به دلیل شرایط نامساعد کشور در آن زمان این کار اجرایی نشد. پس از آن در دوره‌ی پهلوی دوم بنای تاریخی آرامگاه عطار به طور کامل مرمت و تکمیل شد و شکل و شمایل امروزی را به خود گرفت. در دهه‌ی ۷۰ نیز بخش‌هایی از این بنا به طور جزئی مرمت شد. آرامگاه عطار در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.
آرامگاه عطار در میان باغی سرسبز و باصفا واقع شده است. آرامگاه کمال الملک، نقاش نامدار ایرانی، نیز در مجاورت آن بنا شده است. آرامگاه کمال الملک با معماری قابل توجهش حاصل طراحی استاد هوشنگ سیحون است. نکته‌ی جالب توجه هماهنگی میان طراحی آرامگاه عطار و آرامگاه کمال الملک است به طوری که گویی این دو بنا بخشی از یک مجموعه و مکمل یکدیگر هستند. علاوه بر این، آرامگاه استاد پرویز مشکاتیان نیز در همین محوطه جا دارد. پرویز مشکاتیان از آهگسازان، موسیقی‌دانان و پژوهشگران برجسته‌ی معاصر است.
آرامگاه عطار در فاصله‌ی نزدیکی از شهر نیشابور و در مسیر نیشابور به مشهد جای گرفته است. این بنای تاریخی حدود ۱۰ کیلومتر از شهر نیشابور فاصله دارد و در خیابان عرفان واقع شده است.
آرامگاه خیام، شاعر و دانشمند بزرگ قرن پنجم هجری، نیز فاصله‌ی زیادی از آرامگاه عطار ندارد و در فاصله‌ی یک و نیم کیلومتری این بنا واقع شده است. به این ترتیب در سفری کوتاه به نیشابور می‌توان از مقبره‌ی تعدادی از بزرگان علم، فرهنگ و هنر ایران بازدید کرد.
هر ساله در ۲۵ فروردین که در تقویم کشورمان به نام روز ملی عطار نیشابوری نام‌گذاری شده است، مراسم بزرگداشت این شاعر و عارف نامدار در نیشابور برگزار می‌شود.
