بازار سرپوشیده شاهرود یادگاری از دوران قاجار است که در میانه شهر شاهرود استان سمنان جای دارد. سرپوشیدگی بازار شاهرود یکی از ترفندهای معماری آن بوده که پیرو ساخت بازار در سرزمینی با آب و هوای کویری بنا شده است. جدای از سرپوشیدگی می توان از گنبدسازی با خشت و آجر برای رویارویی با گرمای کویر و پایین نگهداشتن دمای هوا یاد کرد. هم‌چنین شالوده سازه بازار از خشت خام است.
بازار سرپوشیده شاهرود از پنج درگاه و دو راسته بنیادین ساخته شده است، یکی راسته بازار و دیگری بازار انارکی‌ها. این بازار بزرگ که نامش در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است، بخش های گوناگونی همچون مسجد، کاروانسرا، مدرسه، آب انبار، تنشویی را در بر می گیرد.
مجموعه بازار شاهرود با گستره بیش از ۱۸ هزار متر مربع دارای یک چهارسوق و یک سه سوق است که بیش از ۲۵۰ مغازه را در خود جای داده است.
پیرامون زمینه تاریخی پیدایش و ساخت بازار سرپوشیده شاهرود باید به شاهرودِ دوران قاجار بازگشت. شاهرود كه تا يك سده پیش، چیزی بيشتر از یک آبادی نبود، در پایان دوران قاجار و به ویژه در آخرین دهه سده سیزدهم خورشیدی گسترش بیمانندی یافت.
این گسترش چنان بود كه نه تنها شهر تاريخي و فرمانروایی بسطام را زیر سایه خود برد، در آخرین سال‌های پادشاهی قاجاريه محور سياسي و دیوانسالاری بخش های بسطام، دامغان و سمنان شد. با پیشرفت بازرگانی و كشاورزی، شاهرود که دیگر يكي از شهرهای بزرگ بازرگاني شمال خاوری ايران شده بود، به بازار و محور فروشگاهی و بازرگانی تازه نیاز داشت.
این جایگاه باید با راه سازی، كاروانسرا، فروشگاه و تجارت خانه به گونه ای گسترش می یافت که نه تنها شركت های ایرانی که شرکت های بازرگاني خارجی را نیز در خود جای می داد. چنین نیازهای اقتصادی بود که بازار سرپوشیده شاهرود اهمیتی دوچندان یافت.
