کاخ باغچه جوق

باغچه جوق، نام روستایی در جوار شهر ماکو است که حدود 2 کیلومتری جنوب غربی جاده ترانزیتی ماکو- بازرگان قرار دارد. ساختمان مجلل و با شکوه قصر باغچه جوق در این روستا قرار دارد و در محوطه بسیار وسیع و مساحت ان حدود 11 هکتار است. تاریخ احداث آن 1313- 1324 ه.ق بوده است. آغاز بنای قصر در زمان حکومت تیمور پاشا خان بوده و در زمان حکومت فرزندش مرتضی قلی خان اقبال السلطنه که از سرداران مظفرالدین شاده بود به پایان رسیده است.  
بنای فوق الذکر در سال 1353 به وسیله دولت خریداری و پس از تعمیرات لزام در اختیار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قرار گرفته و به عنوان کاخ موزه از سال 1364 مورد بهره برداری قرار گرفته است، زیربنای آن 2500 مترمربع می باشد. ساختمان قصر در وسط باغ بزرگی که دارای انواع و اقسام درختان معمولی و میوه است قرار دارد و از واحدهای معماری به شرح زیر تشکیل شده است.
-    باغ بزرگ و مشجر قصر با انواع درختان معمولی و میوه دار و گلهای زینتی و چشمه آب جاری با وسعتی معادل 11 هکتار.
-    ورودی حیاط که دارای هشتی نسبتا کوچکی با تزیینات رسم بندی که فواصل آن ها به وسلیه نقاشی گل و بوته و تصاویر انسان آرایش یافته است. 
-    ساختمان اصلی قصر که در وسط باغ قرار گرفته و شامل  عمارت دو طبقه ای است.
-    ساختمان سنگی (معروف به اشپزخانه) که در حدود 50 متری جنوب غربی قصر با 2 متر اختلاف سطح نسبت به ساختمان اصلی روی بلندی و در وسط فضای مشجر همین باغ احداث شده است.
-    گلخانه و حمام خزینه دار.
این مجموعه اعیانی با شکوه از نظر پلان و واحدهای معماری اعم از راه پله ها و سرسراها، اتاق ها، ایوان ها، تالارها و اکثر تزینات و نقوش داخلی و خارجی که اکثرا قرینه هم ساخته و آرایش شده است به نوبه خود یکی از اثار مجلل دوره قاجاریه محسوب می شود که به لحاظ وسعت باغ و تعدد واحدهای معماری مورد توجه و دارای اهمیت قابل ملاحظه ای است به طوری که هر بازدید کننده و صاحب ذوقی را کاملا تحت تاثیر قرار داده مسحور می کند. 
پل بشگوز
این پل در زمان احداث 2 کیلومتر از شهر ماکو فاصله داشته و از آثار اسقف زاکاریا و برادرانش می باشد. مصالح مورد استفاده در این پل سنگ های حجاری شده و آجر است و ملات بکار رفته نیز ماسه و آهک می باشد. این پل به شماره 802 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. 
این پل بر روی رودخانه زنگمار ساخته شده است. پل شمالی- جنوبی بوده و گویا به منظور کوتاه کردن راه مسافرینی که به طرف قره کلیسا (طاطائوس) می رفته اند احداث گردیده است. طول پل 43 متر عرض آن 20/3 متر و ارتفاع آن 50/5 متر است. 
دکتر «ولفرام کلایس» در سال 1986م ضمن اشاره مختصر به این پل آن را مربوط به قرن هیجدهم دانسته که توسط ارامنه ساخته شده است.
این پل دارای سه پایه است قسمت هایی از این پایه ها را صخره طبیعی تشکیل می دهد و بقیه قسمت های آن از سنگ های تراشیده سفید رنگ با ملات آهک تشکیل شده است. پل در جهت مخالف آب رودخانه دارای آب شکن های مثلثی شکل است. سطح گذرگاه پل از دهانه بزرگ به دلیل آن که در انتهای پل قرار گرفته دارای شیب تند به طرف شمال و شیبی ملایم به طرف جنوب است.