رامیان

رامیان در شرق استان گلستان قرار دارد و به داشتن طبیعت جذاب و سرسبزش معروف است. اقوام مختلفی در این شهر در کنار هم زندگی می‌کنند. این شهر در سال ۱۳۷۹ از گنبدکاووس مستقل شد.

رامیان از شمال با گنبدکاووس همسایه‌ست و از جنوب با استان سمنان. از شرق به آزادشهر می‌رسد و از غرب به علی‌آباد منتهی می‌شود. دو بخش به‌نام‌های مرکزی و فِندِرِسک زیرمجموعه‌ی رامیان به‌شمار می‌روند. دهستان‌های دَلَند و قلعه‌میران در بخش مرکزی واقع شده‌اند و در بخش فندرسک، دهستان‌های فندرسک شمالی و جنوبی قرار دارند. از این شهر تا مرکز استان گلستان ۸۰ کیلومتر و تا پایتخت ۴۹۳ کیلومتر فاصله‌ است.

اقلیم رامیان در بخش جنوبی، کوهستانی و در شمال نیمه مرطوب‌ است. بیشتر جمعیت آن در دشت زندگی می‌کنند و جنگل و باغات میوه، کوهپایه‌های آن را شکل داده‌اند.

نام رامیان از قومی به‌نام آرامیان گرفته شده که در شمال این منطقه زندگی می‌کردند. اکنون بافت جمعیتی آن از مردم ترک، ترکمن، فارس، بلوچ و سیستانی تشکیل شده است و زبان‌های فارسی و ترکی در شهر رایج است. به دلیل خاک حاصل‌خیز این منطقه کشاورزی و دامداری شغل پرطرفداری محسوب می‌شود. بخشی دیگر از مردم به تولید صنایع‌دستی مشغولند.

یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های طبیعی رامیان، چشمه گل رامیان در جاده رامیان به النگ است. این‌ منطقه استخری طبیعی‌ و آهکی‌ست که میان جنگل و کوه قرار دارد.

بقایای قلعه موران، قلعه ماران یا قلعه میران بر روی قله‌ی کوه ماران واقع شده است. فرم زیبای این کوه باعث شده که این قله مورد توجه کوهنوردان قرار گیرد.

همچنین جنگل و چشمه‌ی نیلبرگ، روستای کوهستانی پاقلعه، جنگل اولنگ، روستای ییلاقی جوزچال و امام‌زاده حلیمه خاتون از دیدنی‌های رامیان هستند. چند آبشار باصفا در این ناحیه وجود دارد، مانند هشت آبشار سرخه کمر، آبشار پشمکی، آبشار شیرآباد و آبشار جوزک.

پخت غذاهای محلی متنوع و خوش‌مزه‌ای در این شهر رواج دارد مانند سالماچخاردما، ماشلی آش، چوز کبابی و رشته‌پلو. آش رشته محلی در رامیان آش خمیری نامیده می‌شود و با رب‌انار ترش پخته می‌شود. خورش انار با بادمجان شکم‌پر، خورش پُتپُتو که با کشک درست می‌کنند، آش گزنه، کوکوی ماش، شوربا و حلوای محلی نیز از غذاهای محلی رامیان به‌حساب می‌آیند.

بافت پارچه به‌ویژه ابریشم‌بافی یکی از صنایع‌دستی پررونق در رامیان به‌شمار می‌رود. رومیزی، سفره، پیراهن و حوله ازجمله پارچه‌هایی‌ست که در این شهر بافته می‌شوند.

عسل محلی، برنج، آلو جنگلی، ازگیل وحشی، انار ترش، توت‌فرنگی جنگلی، نخودفرنگی و خرمالو از سوغات رامیان هستند. گردشگران می‌توانند انواع رب و ترشی، کشک و نیز سبزی‌های محلی مثل اناردانه، قویون گُزو، خرفه، تره سوغان، پونه، والک و رازیانه از این شهر تهیه کنند.