لنج ایرانی یکی از صنایع دستی های بزرگ مقیاس ایران است که در نوار ساحلی خلیج فارس ساخته می شود. لَنج (Lanj) نوعی کشتی یا شناور کوچک است که از آن برای حمل بار و مسافر و حتی صیادی استفاده میشود. به سبب اهمیتی که دریا و دریانوردی برای حفظ معیشت ساکنین جنوبی ایران داشته آنها به ساخت شناورهایی روی آورده اند و به مرو زمان صنعت را با هنر درآمیخته و لنج هایی به شکل کنونی را پدید اورده اند.
لنجسازی از مهمترین صنایعدستی مردم ساحل نشین است. در نوار ساحلی خلیج فارس، بنادر زیادی در استان بوشهر و هرمزگان لنج میسازند که بندرکنگ یکی از آنهاست. لنجسازی در بندرکنگ را با قدمت ۱۲۰۰ ساله نسبت میدهند؛ آن هنگام که نادر نخستین مرکز کشتیسازی را در نوار ساحلی خلیج فارس راهاندازی کرد و این سنت تا امروز در این شهر ساحلی ادامه دارد. کارگاه های ساخت لنج در بندرکنگ یکی از جاذبه های گردشگری منطقه به شمار میرود.
این صنعت در سالهاى اخیر به واسطه افزایش مبادلات دریایى و صید ماهى از رونق زیادى برخوردار شدهاست؛ نیروى شاغل این صنعت منحصر به همان «گلافان»، یا سازندگان لنج و قایق هستند. مصالح اولیه مورد نیاز چوبهاى جنگلى مقاوم در مقابل رطوبت براى اسکلت و تختههاى مرغوب هندى به نام ساى براى بدنه آن است.
مردم بندرکنگ برای قایق ها و لنج ها وکشتی های دست ساز خود اسامی مختلفی برگزیده اند و شاید این اسامی از صدها سال پیش وجود داشته
مشهورترین جهاز ها، لنج ها و قایق های کنگ عبارتند از 1_سماچ 2_حوری 3_سمعه 4_بتیل 5_شوعی 6_کتر 7_تشاله 8_ماشوه 9_بغله 10_منجی 11_بگاره 12_کچی 13_سمبوک 14_جالبوک 15_ بوم
مسافرت دریانوردان بندرکنگ با لنج ها و کشتی های دست ساز خود به کشورهای حوزه خلیج فارس و سرزمین های دور و نزدیک مانند پاکستان، هندوستان، آفریقا و دریای سرخ بوده و هست
لنجسازی بندرکنگ در سال 2011 به نام ایران در فهرست میراث معنوی یونسکو به ثبت رسید. در این میان رقبای زیادی برای این صنعت وجود دارد که پاکستان و کویت مهمترین آنها هستند. لنجسازی پاکستان تا آنجایی در صنعت لنجسازی ایران نفوذ کرده که برخی لنجها را پاکستانی مینامند.