«خانه نیما یوشیج»(1338-1276) شاعر بلند آوازه ایران در دره های البرزی، در روستای یوش، در 5 کیلومتری غربی بلده، در شهرستان نور، در 110 کیلومتری آمل و 180 کیلومتری تهران، در استان مازندران جای دارد. این خانه که نامش در شمار فهرست آثار ملی ایران هست، متعلق به نیما یوشیج یا علی اسفندیاری، فرزند ابراهیم نوری معروف به اعظام السلطنه و طوبی مفتاح، و همچنین همسر عالیه جهانگیری خواهرزاده میرزا جهانگیر صور اسرافیل روزنامهنگار پرآوازه مشروطه ایران است.
یوش، روستایی است با قدمت نسبتا کهن در اقلیم کوهستانی و ییلاقی که طبیعت بکر و بافت روستایی آن به خوبی حفظ شده است. وجود خانه پدری نیما در این روستا، بیش از پیش به ارزش فرهنگی این منطقه افزوده است. زادگاه او که آرامگاه وی نیز گردیده است، از بناهای زیبای دوره قاجار به شمار می آید.. سیروس طاهباز، نویسنده و گردآورنده آثار نیما و بانو بهجت الزمان اسفندیاری، خواهر نیما نیز در حیاط خانه، به خاک سپرده شده اند. خانه نیما یوشیج در سال 1375 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 1802 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و در سال 1388 به عنوان موزه پدر شعر و ادب نو پارسی بازگشایی شد.
خانه نیما یوشیج در یک کوچه شیبدار جای دارد. معماری این خانه یادگاری است از دوران قاجار. خانه پدری نیما یوشیج در سده سیزدهم خورشیدی به دستور پدربزرگ نیما ناظم الایاله در کوی لالوی یوش ساخته شد. خانه نیما یوشیج از خشت، گل و چوب فراز شده و دارای ۳ درگاه، 2 میانسرا، تالار و شاهنشین است. درگاه نخست با سردر در جنوب است. در کنار آن ایوانی ستون دار است. درگاه به هشتی راه میبرد. هشتی با پلکان به ساختمان خانه و از سوی دیگر همچنین به میانسرا راه دارد.
میانسرای شمالی نیز در سوی دیگر ساختمان خانه جای دارد. اتاقها دور تا دور میانسرا در چهار سو پخش شده و همگی با راهرویی از درون سازه به هم راه دارند. یک پنجدری بالای سردر درگاه هست و 2 سهدری در دو گوش آن جای گرفته است. در دو سوی شاهنشین دو راهرو ساخته شده که به پستو و اتاقهای دیگر میرود.
3 اتاق از این سازه امروزه کتابخانه و موزه دست نوشته های نیما شده است. همه جا تابلوها و قاب عکسهایی از نیما و خویشاوندانش روی دیوارهای اتاقها دیده میشود. خانه نیما یوشیچ با شیشههای رنگی، نورگیرهای کنگره دار، درهای چوبی، ارسی، کف چوبی اتاقها، آجرکاری، گچ‌کاری‌های، تاق و تاقچه آرایش یافته است.
در میانسرا که زمینش سنگ چین است، سه سنگ به نشان گورهای نیما یوشیج، سیروس طاهباز و بهجت اسفندیاری، خواهر نیما نشانده شده است. سنگ گور نیما زیر یک آلاچیق چوبی است. سر دیس پدر شعر نو نیز در سرسرای خانه است. امروزه موزه مردم شناسی نیز در این خانه پای گرفته است.