دامغان در ارتفاع 1170 متری از سطح دریا قرار دارد. این شهر از جنوب به دشت کویر، از شمال به دامنه های جنوبی رشته کوه های البرز، از غرب به شهرستان سمنان و از شرق به شهرستان شاهرود متصل است. دامغان در زمستان داراى آب و هواى نسبتا سرد و در تابستان خشک و معتدل است.
شهرستان دامغان دارای دو بخش«امیرآباد»و«مرکزی»، چهار شهر و شش دهستان است.
کشاورزی در این شهر به دلیل موقعیت اقلیمی آن رونق بسیاری دارد. مهم ترین فرآورده کشاورزی این شهر پسته است که از مرغوب ترین پسته های ایران و جهان به شمار می رود. از نشانه های تمدن و فرهنگ کهن این شهر می توان به مسجد تاریخانه دامغان، تپه حصار، برج پیر علمدار، بنای چشمه علی و همچنین دیوار ستبر اطراف شهر اشاره کرد. صنایع دامغان تقریباً منحصر به هنرهای دستی چیت زنی (نوعی قلمکاری) و بافت پارچه های نخی است. دامغان دارای معادن بسیار غنی است. در کوه های نزدیک آن بیشترین معادن از جمله سرب، آهن مغناطیس، طلا و زغال سنگ وجود دارد. این شهر کهن با دارا بودن آثار تاریخی و هم چنین جاذبه های طبیعی یکی از نقاط مهم گردشگری ایران است.
زبان مردم دامغان فارسی است. در این لهجه ،که تا حدی نیز با لهجه مردم خراسان پیوستگی دارد، حرکات کلمات و حروف برخلاف فارسی کتابی و دستوری ادا می شود. مذهب مردم دامغان شیعه است.
.JPG)
.jpg)
.JPG)
_0.JPG)
 copy34.jpg)
