شهرستان عسلویه میزبان یکی از مهم ترین میادین گازی ایران است که در سالهای اخیر و با توسعهی فازهای مختلف میدان گازی پارس جنوبی به یکی از قطبهای صنعت نفت و گاز کشورمان تبدیل شده است.
شهرستان عسلویه در استان بوشهر واقع شده است. عسلویه از جنوب به خلیج فارس میرسد و فاصلهی آن از بوشهر، مرکز استان، ۲۸۵ کیلومتر است. آب و هوای این شهر، به خصوص در فصل تابستان، گرم و مرطوب است اما در نیمهی دوم سال آب و هوای نسبتا معتدلی دارد.
مرکز شهرستان عسلویه، بندر عسلویه است. این شهرستان از ۲ بخش و ۴ دهستان تشکیل شده است. شهرستان عسلویه در سال ۱۳۹۱ و با جدا شدن از شهرستان کنگان شکل گرفت.
آب و هوای عسلویه در ماههای گرم سال چندان مطلوب نیست اما در پاییز زمستان آب و هوایی معتدل دارد و این فصل را میتوان بهترین زمان برای سفر به این منطقه دانست.
عسلویه یکی از مهم ترین مراکز تولید گاز در ایران و میزبان بخشی از منطقهی ویژهی اقتصادی پارس و میدان گازی پارس جنوبی است. میدان گازی پارس جنوبی روی خطر مرزی مشترک ایران و قطر و در آبهای خلیج فارس قرار گرفته است. بندر عسلویه و کنگان به عنوان منطقهی ساحلی و به منظور ایجاد تاسیسات خشکی پروژههای مربوط به پارس جنوبی در نظر گرفته شدهاند. علاوه بر این چند کارخانهی پتروشیمی نیز در این شهرستان مشغول فعالیت هستند.
هر چند که متاسفانه در سالهای اخیر و با افتتاح فازهای مختلف میدان گازی پارس جنوبی آلودگیهای زیست محیطی در عسلویه افزایش چشمگیری داشته است.
با توجه به قرارگیری عسلویه در سواحل خلیج فارس، پتانسیلهای گردشگری فراوانی در این منطقه وجود دارد. هرچند که در حال حاضر صنعت حرف اول را در این شهرستان میزند اما با توجه به وجود سواحل صخرهای و شنی زیبا در اطراف بندر عسلویه میتوان نیمنگاهی نیز به رونق صنعت گردشگری در این شهرستان داشت.
پارک ملی دریایی نایبند یکی از مهم ترین زیستگاههای حیات وحش کشور در این شهرستان واقع شده است که تحت حفاظت سازمان محیط زیست با آلودگیهای صنعتی دست و پنجه نرم میکند.
شغل بیشتر مردم بومی عسلویه ماهیگیری و بازرگانی دریایی است. اما در سالهای اخیر و با توجه به ورود گستردهی صنعت نفت و گاز و پتروشیمی به این شهر بسیاری از جوانان این منطقه در مراکز صنعتی مشغول به کار هستند. با تاسیس فازهای مختلف پارس جنوبی و چند کارخانهی پتروشیمی عسلویه اکنون یکی از قطبهای اقتصادی استان بوشهر است.
برخی از مردم عسلویه شیعه و برخی دیگر سنی هستند و بومیان منطقه به زبان عربی صحبت میکنند.