شهرستان تالش با وسعتي معادل 872 كيلومترمربع در ساحل درياي خزر و در انتهاي غربي گيلان واقع شده است. اين شهرستان از شمال به آستارا، از شرق به درياي خزر، از غرب به خلخال و اردبيل و از جنوب به شهرستان رضوانشهر محدود مي شود.
قسمتي از اين شهرستان كوهستاني است و در امتداد كوههاي مرتفع تالش در جهت شمالي- جنوبي كشيده شده و قسمتي ديگر، جلگه است كه به صورت نوار باريكي بين كوهستان و درياي خزر واقع شده است. چهار فصل تالش، به خاطر زيبايي هاي خاصي كه دارد بسيار معروف و يكي از مناطق درجه يك سياحتي كشور محسوب ميشود.
44% مردمان اين خطه را برادران و خواهران اهل تسنن تشكيل مي دهند كه در كنار ساكنيني اهل تشيع زندگي مسالمت آميزي دارند. انسجام و اتحاد اين دو طيف مذهبي و مراودات مناسبات خانوادگي آنها، گوياي خونگرمي و فرهنگ متعالي مردمان اين منطقه ميباشد. تاتها وتالشها، ساكنين عمده اين سرزمين، داراي تاريخي كهن و استوارند كه نقش عمدهاي در پيريزي ساختار فرهنگي گيلانيان ايفاد نموده اند. تالشي ها اقوامي هستند كه در تاريخ از آنها به نام كادوس ها يا كاتوزي ها نام برده شده در گذشته از نظر سياسي قدرت منطقه را در دست داشته اند. زندگي قبيله اي آنها بين ارتفاعات و دره ها متناسب با فصل بوده كه هم اكنون تجانس قومي خود را حفظ كرده اند. گويش تالش در ناحيه جلگه اي و كوهپايه اي رواج دارد. شهرستان تالش داراي چهار بخش مركزي، اسالم، حويق و كرگانرود بوده و در بخش كشاورزي نيز برنج، توتون، ميوه جات و محصولات جاليزي از عمده محصولات اين شهرستان محسوب ميشود پرورش كرم ابريشم و جوراببافي، گليمبافي وتهيه شال مخصوص از پشم گوسفند از صنايع درستي شهرستان تالش به شمار ميآيد.
گفتني است شركت صنايع چوب و كاغذ ايران (چوكا) در اين شهرستان فعاليت دارند. اين شهر از سه امتياز بزرگ طبيعي برخوردار است، نخست اينكه در پاي كوه واقع شده است و جبهه غربي آن را كوه هاي پوشيده از جنگل هايي با چشم اندازي زيبا تشكيل مي دهد. دوم اينكه رودخانه پرآب كرگانرود (بزرگترين رودخانه تالش) از وسط اين شهر ميگذر. سوم اينكه شهر تالش بزرگترين مركز شهري در فاصله ميان آستارا تا بندر انزلي است.