شهرستان باشت از شهرهای کهن و باستانی استان کهگیلویه و بویراحمد است. این شهر در جنوبغربی استان و در فاصله ۱۱۰ کیلومتری از یاسوج در بخش گرمسیری کهگیلویه و بویراحمد قرار گرفته است. جمعیت اصلی شهر را ایل باوی از قوم لر تشکیل میدهد که به زبان لری صحبت میکنند.
باشت از دو بخش مرکزی و بوستان تشکیل شده است و کمتر از یک دهه از ثبت شدن آن به عنوان یک شهر مستقل میگذرد.
آب وهوای مناسب و معتدل و خاک حاصلخیز ویژگیهایی است که باشت را به یکی از قطبهای کشاورزی استان تبدیل کرده است. منایع آبی مناسب حتی کاشت برنج را نیز در این منطقه امکانپذیر کرده است. البته در سالهای گذشته به دلیل خشکسالیهای پیدرپی کاشت برنج جای خود را به ذرت داده است.
منبع اصلی درآمد و اقتصاد مردم در این شهر کشاورزی، باغداری و پرورش دام است.
برخی منابع، قدمت تاریخی شهر باشت را به زمان هخامنشیان نسبت میدهند. مقاصد گردشگری این شهری بیشتر شامل مقاصد باستانی و تاریخی است. مهمترین اثر تاریخی باشت دو ستون سنگی (از جنس سنگ آهک) معروف به دو گور دوپا واقع در روستای شوش سفلی است. قدمت این دو ستون به زمان ساسانیان میرسد اما اطلاعات چندانی دربارهی ماهیت یا کاربرد این ستونها در دست نیست. برخی منابع این دو ستون شیری رنگ را پایههای دو آتشدان میدانند که در گذر زمان از بین رفتهاند.
در مسیر باشت به گچساران در گردنهای به نام گردنهی «الله اکبر» یک راه تاریخی سنگفرش شده وجود دارد. این راه که مسافت اندکی از آن باقیمانده است، بازماندهی راه شاهی هخامنشیان بوده است که در دوران حکومت شاهان هخامنشی از پرترددترین راههای کشور بوده است.
آبشار خامی باشت از جادبههای طبیعی و بکر منطقه است که مورد توجه گردشگران این منطقه قرار میگیرد.
منطقه گردشگری شاهبهرام و مجموعهی تاریخی خاناحمد از دیگر بناهای قدیمی این شهرند.
درخت سرو باشت با قدمت بیش از ۲۷۰۰ سال یکی از کهنترین جاذبههای تاریخی این شهر است که با ۴۰ متر طول و ۷ متر عرض به یکی از پربازدیدترین جاذبههای این شهر تبدیل شده است.
باشت در تمام فصلهای سال آبوهوایی مناسب دارد اما بهترین فصل سفر به آن، بهار است.
یکی از مهمترین صنایع دستی این شهر جاجیم و گلیم است که با منگولههای زیبا و دستساز تزیین میشوند. البته فرشبافی و پارچهبافی نیز در میان ساکنان شهر رایج است. این دستبافتها مهمترین سوغاتیست که مسافران از این شهر تهیه می کنند.