54 کاروانسرای ایران به عنوان بیست و هفتمین اثر تاریخی و طبیعی ایران در 26 شهریورماه 1402 در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
کاروانسراهای:
دیر گچین (قم)، نوشیروان (اصفهان)، پرند یا قلعه سنگی (تهران)، رباط شرف (خراسان رضوی)، سنگی انجیره (یزد)، جمالآباد (آذربایجان شرقی)، عباسآباد تایباد (خراسان رضوی)، فخر داوود (خراسان رضوی)، شیخعلی خان (اصفهان)، مرنجاب (اصفهان)، امینآباد (اصفهان)، گبرآباد (کاشان)، مهیار (اصفهان)، گز (اصفهان)، کوهپایه (اصفهان)، مزینان (خراسان رضوی)، ایزدخواست (فارس)، فخرآباد (خراسان رضوی)، سرایان (خراسان جنوبی)، قصر بهرام (سمنان)، آهوان (سمنان)، میامی (سمنان)، عباسآباد (سمنان)، میاندشت (سمنان)، زینالدین (یزد)، میبد (یزد)، فرسفج (همدان)، خواجه نظر (آذربایجان شرقی)، دهدشت (کهگیلویه و بویراحمد)، بیستون (کرمانشاه)، گنجعلیخان (کرمان)، گویجه بل (آذربایجان شرقی)، خوی (آذربایجان غربی)، صائین (اردبیل)، تی تی (گیلان)، باغ شیخ (مرکزی)، زعفرانیه (خراسان رضوی)، مهر (خراسان رضوی)، ینگه امام (البرز)، بستک (هرمزگان)، برازجان (بوشهر)، خرانق (یزد)، آجری انجیره (یزد)، افضل (خوزستان)، نیستانک (اصفهان)، چاه کوران (کرمان)، چمشک (لرستان)، رشتی (یزد)، تاجآباد (همدان)، ده محمد (خراسان جنوبی)، خان (خراسان جنوبی)، چهل پایه (خراسان جنوبی)، سعدالسلطنه (قزوین) و رباط قلی (خراسان شمالی).