اورامانات منطقهای کوهستانی در غرب فلات ایران است که هم شامل بخشهایی از مناطق کوهستانی غرب ایران و بخشهایی از کردستان عراق میشود؛ مردم اورامانات یا هورامانات (زبان کردی) کردزباناند و گویشی خاص به نام هورامی دارند که یکی از قدیمیترین گویش های کردی است. این منطقه کوهستانی و پرپیچ و خم است. پر از درههای اعجاب برانگیز، کوههای سر به فلاک کشیده و جویبارها و رودهای کوچک و بزرگ است. بسیاری معتقدند که نام این منطقه به معنای جایگاه خورشید است؛ هور در کردی به معنی خورشید و مان به معنی خانه و جایگاه است.
در میان پیچ و خمهای این منطقه کوهستانی، روستاهای بسیاری جای گرفته که از دوران باستان محل زندگی مردمان فلات ایران بوده و آثار بسیار زیادی در این منطقه کشف شده که نشان از قدمت سکونت در این مناطق دارد. روستاهای این منطقه بیشتر پلکانیاند و در دامنه کوه شکل گرفته اند؛ یکی از زیباترین و منحصر به فردترین روستاهای پلکانی این منطقه کهن، روستای «اورامان تخت» است که به روستای هزار ماسوله شهرت دارد؛ این روستا هم ساختاری پلکانی دارد و خانهها پشت سر هم و در شیب دره بنا شدهاند و حیاط هر خانه بام خانه بعدی است. این روستا در منطقه اورامانات، روستایی خاص و منحصر به فرد است هم به این دلیل که روستایی بزرگ و پر جمعیت است و حتی می گویند در گذشته مرکز منطقه اورامانات بوده و هم به دلیل وجود مقبرهی «پیر شالیار» (از صوفیان مکتب قادریه) روستایی است که مورد توجه اهالی منطقه است و دوبار در سال میزبان مراسمی است که برای پیر شالیار برگزار میشود.
پیر شالیار از پیروان عبدالقادر گیلانی و از بزرگان مکتب قادریه بوده که مردم منطقه اورامانات معتقدند صاحب کرامات ویژه بوده است. در افسانههای این منطقه آمده که یکی از این کرامات پیر، شفای شاه بهار خاتون است. شاه بهار خاتون دختر کر و لال پادشاهِ بخارا است که وقتی پادشاه ماجرای کرامات پیر شالیار را می شوند دخترش را به نزد او میبرد و وقتی کاروان آنها نزدیک اورامان تخت می رسد، گوشهای دختر شنوا و زبانش گویا میشود. پادشاه دختر را به زنی پیر شالیار در میآورد و جشنی بزرگ در اورامان تخت برگزار میشود و مراسم هرساله پیر شالیار هم سالگرد همان روز بزرگ است.
مراسم پیر شالیار سه روز طول می کشد و علاقه مندان بسیاری دارد و هرساله افراد بسیاری از سراسر ایران برای شرکت در این مراسم به روستای اورامان تخت می روند تا آنجا که برخی سالها به دلیل بازدیدکنندگان بسیار و آنچه که از سوی برگزارکنندگان احترام نگذاشتن به رسوم خوانده میشود، این مراسم برگزار نمیشود. اما برخی سالها هم این مراسم در کمال شکوه و آرامش برگزار میشود. در این مراسم دامدارها دامهای زیادی را قربانی میکنند و پیروان وعلاقه مندان پیر شالیار دست در دست هم زنجیرهای را شکل میدهند و دف زنان و وردخوانان در حالتی چو سماع میروند و قصایدی در مدح پیامبر اسلام میخوانند.