موزه ساسانی- بیشاپور (فارس)

موزه ساسانی- بیشاپور (فارس)

موزه ساسانی- بیشاپور (فارس)

0
Few Clouds

موزه‌ ی بیشاپور در تاریخ 1315 خورشیدی و توسط پروفسور رومن گریشمن باستان‌شناس فرانسوی اوکراینی‌تبار تاسیس شد. موزه‌ی ساسانی در بیشاپور یکی از موزه‌های کازرون (شهری در غرب استان فارس) است و در شهر تاریخی بیشاپور قرار دارد. علت اینکه به آن موزه‌ی ساسانی میگویند وجود سنگ‌ها، اشیا و کتیبه‌هایی است که قدمت آنها به‌دوران پادشاهی ساسانیان در ایران می‌رسد. چندین شهر باستانی در ایران به‌خصوص در ناحیه‌ی جنوب‌غربی وجود دارد که ساخت آنها به دو پادشاه نخست ساسانی، اردشیر و شاپور نسبت داده می‌شود. آنچه در خصوص این شهر حائز اهمیت است علاوه بر آثار تاریخی کشف شده از آن هندسه‌ی منظمی است که در شکل کلی و راستای خیابان‌های آن در نظر گرفته شده است که نشان می‌دهد پیش از احداث آن‌ نقشه‌های دقیق طراحی شهر تهیه شده بوده است.

شهر بیشاپور به‌دستور شاهپور اول ساسانی، دومین پادشاه سلسله‌ی ساسانیان ساخته شد و تاریخ ساخت آن براساس کتیبه‌ی پهلوی مربوط به‌سال 262 میلادی است. شهر بیشاپور که خود به تنهایی موزه‌ی بزرگی است از جمله معدود کهن‌شهرهایی که پیشینه‌ی ساخت آن در سنگ نوشته‌ای حک شده است. این شهر تا به‌تاریخ سده‌ی هفتم هجری آباد و مسکونی بود و پس از آن رو به ویرانی گذاشت. غالب آثاری که در موزه‌ی بیشاپور نگهداری می‌شود مربوط به‌دوران ساسانی و اکتشافات شهر تاریخی بیشاپور است.

موزه‌ای که گریشمن احداث کرد به‌علت نداشتن فضای کافی تخریب و در سال 1388 خورشیدی با زیربنایی در حدود 700 متر‌مربع بازگشایی شد. این موزه دربرگیرنده‌ی کتابخانه، سالن نمایش، کارگاه مرمت، خزانه و بخش گالری‌ها است. از جمله آثاری که در این موزه نگهداری می‌شود می‌توان به گچبری‌های تزیینی، گچبری‌های دیواره‌ها و طاقچه‌ها، سردیس پادشاه ساسانی، درپوش کتیبه‌دار استودان، خرما!، نگاره مرد ساسانی بَرسم به‌دست دیواره کاخ منسوب به والرین در بیشاپور، (برسم یا برسمن عبارت از شاخه‌های بریده درختی که هر یک از آنها در زبان پهلوی تاک گفته می‌شده است) انواع سردیس و تندیس‌های گچی و نقش‌برجسته، ظرف پایه‌دار مسی، سکه‌های ساسانی و اسلامی، سنگ گور کتیبه‌دار و بسیاری از ظروف و خمره‌های بزرگ گِلی و سنگی اشاره کرد. شهر باستانی بیشاپور در تاریخ 24 شهریورماه سال 1310 خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت و سرانجام در سال 1397 نیز به‌ثبت نهایی در میراث جهانی یونسکو رسید. 


افزودن دیدگاه جدید