یکی از عوامل تزیین پارچه در ایران که قدمت آن به زمان هخامنشیان می رسد نقده دوزی است. این دوخت با استفاده از نخ های فلزی طلایی یا نقره ای که به صورت پهن تابیده می شود انجام می گیرد از این دوخت بیشتر برای تزیین البسه به خصوص لباس های لشکری و درباری و پرده ها استفاده می شد در دوره ی اشکانیان و ساسانیان این نوع رودوزی همراه با گلابتون و دهیک دوزی رواج کامل داشت.
در دوره ی اسلامی نیز با توجه به تعهد هنرمندان ایرانی برای تهیه پرده های خانه خدا و روپوش مقابر، استفاده از این دوخت از از رواج چشمگیری برخوردار بود. از نوشته های مارکوپولو می توان دریافت که زنان ایرانی در قرن 13 میلادی (7هجری)، نقده دوزی و گلابتون دوزی و دهیک دوزی را با نخ طلا و یا نقره به سبک بسیار جالبی ارائه می داده اند. جهانگرد دیگری به نام شاردن نیز در سفرنامه خود از رواج کامل این سه هنر در دوران صفوی یاد کرده است و نمونه های بازمانده از این دوران در موزه های داخلی و خارجی موید این امر است. در این دوره بیشتر برای تزیین لباس های زنانه، چارقد، چادرکمری، سفره ی عقد و پرده ها استفاده میشد. توجه و بررسی نقده دوزی های دوران گذشته در موزه ها این نکته را به اثبات می رساند که این دوخت در دوران افشاریه، زندیه و قاجاریه نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و افراد زیادی در مراکز مختلف ایران به این هنر می پرداختند.
در حال حاضر این هنر در اصفهان، یزد، بندرعباس، تهران، ارومیه، کرمان، قزوین، کاشان، آذربایجان شرقی، کردستان و قسمت هایی از خوزستان رواج دارد. نقدهدوزان بر روی پارچه های پشمی، مخملی، ماهوت، ابریشم، کتان، چلوار، اطلس، تافته و تور کار می کنند و اشکال و نقوشی چون بته جقه ای، گلومرغ، ستاره های پنج یا شش یا هشت یا دوازده پر، گل های مختلف گلدانی وحشی و شکوفه ها، سروی و سروچه، درختی، خطوط اسلیمی و ختایی، گل های حاشیه ای و جناغی و غیره میدوزند و محصولاتی که تولید می کنند بیشتر عبارتند از: سفره، چادر، روسری، پرده، بقچه، سوزنی و رویه لوازم مختلف زندگی و البسه است.
علاوه بر این ها نقده دوزی کاربرد دیگری همچون پیش بخاری، روطاقچه ای، شال کمری، سفره ی قند، جانماز، جلد قرآن، جای مهر، جای ساعت، کیسه ی پول، روسینی، کلاه ها، روکرسی، کوسن، رومیزی، جای شانه، جای قیچی، جای قلمدان و بسیاری دیگر دارد که معمولا با سایر دوخته ای تزیینی همراه است. در نقده دوزی اصفهان نخ نقده برروی پارچه های مخمل، ابریشم، تافته، اطلس و کتان دوخته می شود در حالی که در نقده دوزی جنوب ایران برروی پارچه های توری انجام می شود و نام خوس دوزی نیز به خود می گیرد.