چهل تکه دوزی که به آن خاتمی دوزی یا لندره دوزی یا تکه دوزی نیز می گویند، یکی از رودوزی های زیبای ایران است. این دوخت به قطعات ریز و درشت و رنگارنگ پارچه های مختلف به یکدیگر اطلاق می شود. این قطعات از انواع پارچه های ساده، گلدار، چهارخانه، محرماتی (راهراه) و خالدار تهیه می شود و نام چهلتکه نیز به مناسبت استفاده از تکه های مختلف در تعداد زیاد بر روی این هنر دستی نهاده شده است، تکه های پارچه عموماً به شکل مربع، مثلث، مستطیل های ریز و درشت و لوزی بُریده و از پشت با کوک به یکدیگر وصل می شوند و سپس به وسیله‌ی دوخت های ریز به هم دوخته و محکم می گردند.
جاذبه ی چهل تکه دوزی یا خاتمی دوزی در حالت رنگارنگی آن و تناسب رنگ ها و اندازه ی آنها با یکدیگر است که در طرح ها با استفاده از قطعات گوناگون پارچه از رنگ های مختلف حاصل می شود. اگر این قطعات کاملاً مربع یا مستطیل و خصوصاً مثلث و هم اندازه باشند چون شبیه به خاتمی کاری می شوند به آن خاتمی دوزی نیز می گویند. گاهی ممکن است برای زیبایی بیشتر در بعضی قسمتها مثلاً روی بخیه دوزی ها را ابریشم دوزی کنند که البته این کار بیشتر در نمونه های قدیمی دیده شده است. روش های تکه دوزی را می توان به چند گروه کلی تقسیم کرد 1- روش ساده 2- روش معرق 3- روش ضخیم دوزی و برشی 4- روش نمدی 5- روش مرصعی.
در روش ساده طرح مورد نظر اکثراً هندسی است و غالباً از پارچه های گلدار استفاده می شود. در شیوه ی تکه دوزی معرقی هنرمند پس از طراحی و نقش پردازی روی زمینه، کادرهای معین روی زمینه را، از زمینه جدا و به اندازه ی آن از رنگ دیگر زمینه بریده و جایگزین می کنند و با دقت زیاد در ایجاد هماهنگی رنگ ها و محاسبه و برش روی بخیه ها را با دوخت های تزیینی دیگری برای جلوه بخشیدن خاص به دوخت به کار می برد؛ در روش ضخیم دوزی و برشی گاهی از 5 یا 6 لایه از پارچه ها با رنگ های متفاوت استفاده می شود. ابتدا طرح را روی زمینه پیاده کرده بعد با توجه به نقش زمینه قسمت هایی از لایه های رویی را می برند تا رنگ پارچه‌ی زیرین نمایان شود؛ روش تکه دوزی با نمد را بسیار آسان می توان اجرا کرد چون نمد هیچوقت ساییده و ریش ریش نمی شود و نیازی به برگرداندن کناره های آن نیست. و در سبک مرصعی هنرمند تکه دوز اثر خودش را با سنگ دوزی، مرواریددوزی، منجوق دوزی و زعره دوزی همراه می سازد که این لندره دوزی را لندره دوزی مرصعی می گویند. تکه دوزی در اکثر استان های ایران از جمله استان چهارمحال وبختیاری رواج دارد.